*
*
Σαν τραγούδι ερωτικό, σαν αστέρι διαβατικό
κι όταν είναι φευγάτα πίσω ποτέ δεν γυρνώ
όπως δεν γυρνά μια στιγμή στην πηγή το ποτάμι που τρέχει μορμή
Με αυτό το τραγούδι το πλάνω
άλλοι κλαίνε και άλλοι γελούν
και ενώ γύρω τριγύρω στο πιάνο
κοπέλες και νέοι τον κόσμο χανούν
μερικοί που τα δουν σε μιαν άκρη
συγκινούνται και δεν ξεβρούν φως
να σφουγγίσουν
με τρόπο το δάκρυ που τους αποσπάζει αυτός ο σκοπός
Τα καημένα, τα νιάτα, τη γλυβόρα που περνούν
σαν τραγούδι ερωτικό, σαν αστέρι διαβατικό
και όταν είναι φευγάτα
πίσω ποτέ δεν γυρνούν
όπως δεν γυρνά μια στιγμή
στην πηγή το ποτάμι που τρέχει μορμή