**Έτσι που ζεις από συνήθειαΜια μέρα ακόμα και μια μέραΜια φυσαρμόνικα που πλέειΣπάζουν τα γάλματα κομμάτιαΒοήθεια κράζουνε βοήθειαΒοήθεια κράζουνε βοήθειαΆνοιχτα τα μάτιαΚι ο ουρανός που μας σκεπάζειΜια φυσαρμόνικα που πλέειΚι εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοιΜέσα στο θαύμα που βουλιάζειΛίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοιΠαρατημένοι κατά βάθοςΩ με πόση ένταση και πάθοςΓίνονται πρώτοι οι τελευταίοι*Μια φυσαρμόνικα που κλαίειΑκολουθώ τα βήματά σουΜέσα στην έρημια του κόσμουΚι έρχομαι πλάι εκεί κοντά σουΚι εκεί κοντά σουΕκεί που πάει να ξημερώσειΕκεί που δείχνει να χαράζειΑγάπη μου ώρα για ύπνοΆρχισε κιόλας να βραδιάζει*
