Δε σε πιστεύωΚαι καλά δεν σε πιστεύωΚι ας μου λες πως με πιστεύειςΔεν σε πιστεύω όταν έρχεσαι αργάΚλεισμένη μέσα στη ζωή τα παραμυθιάΔεν σε πιστεύω κι ας μου λες καμιά φοράΠως όλα γίνονταιΤα μοίρα σου σου έγιναν συνήθειαΠιστεύω μόνο παραμυθιά λαϊκάΤα κοκκινά ταμπολούς που κοροϊδεύειςΘες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιάΑφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύειςΔε σε πιστεύω όταν λες πως μ' αγαπάςΔε σε πιστεύω κι ας μου λες ό,τι με νιώθειςΤις αποκίνες που φωλώνουν τα νεράΚι ας θες να πέσεις στη φωτιά για να με ζώσειςΠιστεύω μόνο παραμυθιά λαϊκάΤα κοκκινά ταμπολούς που κοροϊδεύειςΘες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιάΑφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύειςΔε σε πιστεύω όταν λες πως μ' αγαπάςΔε σε πιστεύω κι ας μου λες ό,τι με νιώθειςΤα κοκκινά ταμπολούς που κοροϊδεύειςΘες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιάΑφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύεις