Δε σε πιστεύω
Και καλά δεν σε πιστεύω
Κι ας μου λες πως με πιστεύεις
Δεν σε πιστεύω όταν έρχεσαι αργά
Κλεισμένη μέσα στη ζωή τα παραμυθιά
Δεν σε πιστεύω κι ας μου λες καμιά φορά
Πως όλα γίνονται
Τα μοίρα σου σου έγιναν συνήθεια
Πιστεύω μόνο παραμυθιά λαϊκά
Τα κοκκινά ταμπολούς που κοροϊδεύεις
Θες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιά
Αφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύεις
Δε σε πιστεύω όταν λες πως μ' αγαπάς
Δε σε πιστεύω κι ας μου λες ό,τι με νιώθεις
Τις αποκίνες που φωλώνουν τα νερά
Κι ας θες να πέσεις στη φωτιά για να με ζώσεις
Πιστεύω μόνο παραμυθιά λαϊκά
Τα κοκκινά ταμπολούς που κοροϊδεύεις
Θες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιά
Αφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύεις
Δε σε πιστεύω όταν λες πως μ' αγαπάς
Δε σε πιστεύω κι ας μου λες ό,τι με νιώθεις

Τα κοκκινά ταμπολούς που κοροϊδεύεις


Θες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιά
Αφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύεις