Λόγια που κουραστήκαν
να λέγονται
μου έρχονται παντού δικές σου εικόνες
πάνε από τότε που χωρίσαμε
ένα καλοκαίρι,
δυο χειμώνες
τι σου κάνα να ξέρα
τώρα πληρώνω αγάπη σου ζήτησα και μου δώσες πόνο
τι σου κάνα να ξέρα μακριά σου πεθαίνω
και είναι τα νεύρα μου σκηνή τεντωμένο
τι σου κάνα να ξέρα
Μάτια που για σένα ναι τρελαίνονται
και σε εγκέντευουν να γυρίσεις
όλα μου τα βράδια τώρα καίγονται
μέσα στις δικές σου παρεστήσεις τι σου κάνα να ξέρα και τώρα πληρώνω
αγάπη σου ζήτησα και μου δώσες πόνο
τι σου κάνα να ξέρα μακριά σου πεθαίνω
και είναι τα νεύρα μου σκηνή τεντωμένο τι σου κάνα να ξέρα
τι σου κάνα να ξέρα μακριά σου πεθαίνω
και είναι τα νεύρα μου σκηνή τεντωμένο
τι σου κάνα να ξέρα μακριά σου πεθαίνω
και είναι τα νεύρα μου σκηνή τεντωμένο
τι σου κάνα να ξέρα