Για θάματα και προφητείες πολλές μιλήσανε οι τριγύρω,
μα ένα μόνο θάμα θέλω να γεννή
και θα γεννή εσύ αν το ευλογήσεις.
Το νου και την καρδιά για να φωτίσω κάνε μπορετό.
Χριστέ μου, σ' όλους αυτούς τους αδερφούς,
τη λευτεριά τους που ποθήσανε ως ο άλλο τίποτα,
γιατί το φως της γνώσης όποιος δεν έχει,
το λυτρωμό δεν θαύρει τη ζωή του.
Γιατί οι παγίδες της κλαβιάς
στον γραμματισμένον τα κοιτά πια μέσα ενέδρες τίνουν
και υπομονή και φώτιση χρειάζεται για να τις αποφύγεις.
Κοίτα να αντέξεις
τότε που νόημα δεν θα έχουν ούτε οι λέξεις
που ο αδερφός σου θα ξεχνάει το ου φωνεύσεις
που τη ζωή και το ψωμί θα ζητιανέψεις
κοίτα να αντέξεις.
Γιατί όλοι αντάμα
εμείς που πνίγουμε
στη νύχτα μας το κλάμα
άλλος το χέρι με σταυρό
κι άλλος με κάμα
της λευτεριάς θα ξεπληρώσουμε το τάμα
αυτό είναι το θάμα.
Κοίτα να ζήσεις
θα προδοθείς όπως εγώ
θα πληρώσεις όπως εγώ
μα μη λυγίσεις
από τα λάθη σου συγγνώμη να ζητήσεις
τη λευτεριά σου την εκκρή για να αναστήσεις
κοίτα να ζήσεις.
Γιατί σου πρέπει
ένα ξοκλήσι με σταυρό
κι ο χειδοβλέπις
ένας βιγλάτορας Χριστός
που θα σε βλέπει
μες στο Αιγαίο Παναγιά
κυρά και σκέπη
αυτό σου πρέπει