หึ่งเข้าหักมานันหัน พึ่งวันไหนอํานวงเจอ
พายใจไหนห้ามปะย่อง สีน้องตื่นอํานวงหัน
ยนหักนาลุ้นและ ความยากขาดเชิงเหือ
แห้งหักน้องในตื้อพี่เวกายกาเหือ
และแห้งเข้าหักน้องเคยสอนอยู่ เหินหักอันปีไหน
ผลต้นยอยน้องมองอิ่งอยู่ นาอบอุ่นปีไหน
ยนหักนาลุ้นและ นังวงกางสูหาว พระเขาสีสีลมพร้อมพักเป่าอําปัญหลือ
สลีป่อยปัญหูเยา ตายันหอตาวยังอาลในน้องอําอิ่งเงาหลาย
แห้งหักน้องเช่นเธอเจ็บจังนา หือสูดหือหุ้นลังเยา
กลางเจ้าหักและ หยาบปีเวตต้างหักเจจางหัก นาเนื้อใจไหน
กล่อมหักใจย้อนปินเงาจับตู่ ตาสู่มีก็อุ่นตู่
นาเอื้อนน้องย้มพร้อมใจสู่จูบป่า
หือวังไหลดํา ไว้ปุ่นพระหักไว้อยู่ติมโอ
เผ่ออันเข้ามายากรรมก็ตื่นหวานปัญญา
ย้อนหักนาลุ้นและ ความยาผ่าจึงหือ
เผ่อความนิสิทธิความยังไกลกลิ่มหัวเจ้า
ย้อนหักนาลุ้นและ นาลุ้งกลางสู่ห่าว พ่อเขาสวีสีลุ้มทองพัดเป่าอําปัญหลือ
ปล่อยปัญหูเยา แต่ยันหอต้างยังอ่านในน้องอําอิงเงาหลาย
แห่งหักน้องเซ็นสะเจ็ดจางหนา ดีสุดหุ่นลังเยา
ย่อนเจ้าหักเละ อย่าไปเวทางหักเจจางหา
หักนาลุ้นใจใน ดมหักใจย่อนปิดเงาจับโต
มีก็อุ่นตุ้ง นาลุ้นกลางน้องย่อมพร้อมใจสุดจุบัด
