คนเราเกิดมาถึง
มีหน้าตาต่างกันอย่างไร
แต่ว่าในดวงใจชอบความสบายและความรึงรม
ต่างกันจะหวานจะหอมจะเม้นรึจะคืนคม
ทุกคนเกลียดความอบรมไม่อยากดอมดมเปลืองลมหายใจ
และเป็นความจริงเหมือนคนถูกสิ่งหัวใจมืดดํา
กิเลสตันหาชักนําสร้างความเหลืองลําสูงต่ําวุ่นไหว
หลอกลวงตัวเองว่าเจ็งว่าเจ้าและก็จริงใจ
แท้คือน้ําคําสดใสแต่น้ําใจข้างในเชื่อพอ
บางคนสังคมสงครามเอาบุญช่วยเหลือเพื่อแพ
้เชื่อชุนสร้างอาวุธทําบุญหวังเกียจพอยรอ
บางคนไม่ดียังห่วงศักษีน้ําเมียวทําต่อแต่เก
ียจตากายเปียงไปไม่พอลงตัวเองน่าคือผู้มีใจ
มันเป็นสันดานดังสายลําพานที่ไหลเรื่อยมา
มอบคนอื่นเหมือนมาแล้วตีรคาตัวเองเนอะใคร
สักวันเทวาจะลงอายาฟ้าจะสดใส
ไม่มีคนเห็นแกได้อัดยายขนมยายเมืองไทยสะทิ
สะดาดไม่มี
คนคดคงต้องกิน
รีบตาย
ตายได้ก็ดี
สะดาดไม่มี
คนคดคงต้องกิน
รีบตาย
ตายได้ก็ดี
สะดาดไม่มี
คนคดคงต้องกินรีบตาย ตาย ตาย ตายสักตายหากก็ดี
สะดาดไม่มี
คนกินแรงคน
