เกิดเวลาจะเปลี่ยนแปลงไปเท่าไหร่
ฉันยังรอที่เดิม ยังรอได้พบเธออีกครั้ง
ยังไม่รอเธอไปไหน ยังอยู่ในใจเหมือนเดิม
แค่วันนั้นกับเธอบ้านฟ้าเท่าไหร่
เธอยังรอฉันได้หรือไม่ ไม่รู้เธออยู่ไหน
อยากรู้เธอยังรัก แค่ฉันคนเดิมหรือไม่
แต่ฉันยังรอเธออยู่เหมือนเดิม
ยังรอวันที่ได้เจอกันอีกครั้ง
ยังเหมือนเดิมอยู่ทุกอย่างไม่เปลี่ยน
ฉันไม่รู้วันเวลาจะพาให้เราได้เจอกันอีกไหม
ไม่รู้เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันอีกไหม
แต่ฉันเชื่อในภรรกิจ เชื่อในการเวลา
ว่าถ้าฉันรอเธอยังงี้ สักวันคงได้พบกัน
ฉันไม่รู้จะทําอย่างไรให้เรานั้นได้เจอกัน
ในวันนี้ฉันต้องถึงใจเพราะเธอนั้นเดินไปไกล
อยากคอให้เธอได้รับอยู่
ฉันก็คงต้องหยุด ใช่ไหม
การจะทําให้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ไม่รู้ว่ามีโอกาสหรือเปล่า แค่อีกสักครั้งที่ได้เจอ
คิดว่าจะลืมได้แต่ว่าสุดท้ายก็ไม่เลย
ฉันก็คงหวั่งกับวันเวลาให้มันนําพาไปใกล้
เธอก็ใช่ฉันเชื่อในหภมลิกิจว่าตอนนี้เธอยังรักกัน
ฉันชอบเวลา เป็นฉันที่ผิดแต่ก็ยังมีเธอรับฟัง
ขอบคุณเธอด้วยนะกั้นที่มีเรื่องเล่าให้ฉัน
จบสิ้นได้
กูคิดว่าเราจะได้เจอกันอีกมั้ย
ยังมีในบางเวลาความคิดถึง ลงกําบีดไว้
คิดถึงช่วงตอนมาก่อน เวลาที่หลังในอัดดิตนั้น
ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่ามันจะเกิดขึ้นมาอีกมั้ย
แต่ฉันยังเก็บไว้หมดทุกท้ายทุกคําที่เธอพูด
แต่วันนี้เธอกลับหาย ฉันทําได้เพียงแปลงมองลุ
และอยากจะบอกกับเธอเอาไว้เป็นความรู้สึกขัดในใจ
ฉันยังคงขอรักเธออยู่เสมอเพราะเธอไม่เหมือนกับใครๆ
แม้ตอนนี้เธอจะไปแล้ว แต่ฉันยังเก็บไว้ในใจ
ฉันยังรอเธออยู่เหมือนเด้อ
ยังรอวันที่ได้เจอกันอีกครั้ง
อย่างเหมือนเดิมจะทุกอย่าง ...ไม่เปลี่ยน
ฉันไม่รู้วันเวลาจะพาให้เราได้เจอกันอีกหม่าย
ไม่รู้เราสองคนจะเดินดมาด้วยกันอีกหมาย
แต่ฉันเชื่อในผมเลือกแค่เชื่อในการเวลา
แวะถ้าฉันรอเธออย่างนี้
ฉันไม่รู้วันเวลาจะพาให้เราได้เจอกันอีกหมาย
ไม่รู้เราสองคนจะเดินด้วยกันอีกหมาย
แต่ฉันเชื่อในผมเลือกแค่เชื่อในการเวลา
แวะถ้าฉันรอเธออย่างนี้
สิบวันคงได้พบกัน
แต่ฉันยังรอเธออยู่เหมือนเดิม
ยังรอวันที่ได้เจอกันอีกครั้ง
ยังเหมือนเดิมอยู่ทุกอย่าง
ไม่เปลี่ยน
ฉันไม่รู้วันเวลาจะพาให้เราได้เจอกันอีกไหม
ไม่รู้เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันอีกไหม
แต่ฉันเชื่อในผลิกฐิ
เชื่อในการเวลา
แวะถ้าฉันรอเธออย่างนี้
สิบวันคงได้พบกัน