Oh...
Oh...
ฉ
ันคิดว่าวันนี้
แต่ฉันพร้อมหลบออกสักกี่ที
ก็ไม่พอ
ต้องร้องให้สักเท่าไร
ปวดร้าวมาสักเพียงไหน
ก็ไม่เคยทําให้ลืมเธอได้เลย
แต่มันก็เกือบจะดีแล้ว ที่ร้องหายออกไป
ก็เกือบจะดีแล้ว พอฉันเริ่มเข้าใจ
ทําไม ทําไมฉันต้องวนกลับมาทุกที
แล้วเธอจะไป ทําไมต้องทิ้งร่องรอยไว้อยู่
ที่ฉัน มันทําให้ฉันลืมไม่ได
้สักที
คิดถึงทุกที ร่องรอยของความสุขจํายังพยายามเดิน
ฉัน ยังคิดถึงเธอทุกวันนับจากวันนั้น
ยังย้อนเปล่าเดิมสําสามจนถึงวันนี้
แน่ที่นี้ ว่าฉันมีร่องรอยไม่เคยหายไป
แต่นี่แสดงเท่าไร ฉันก็อยากคงวนอยู่กับแผนใจ
และ
ต้องวนกลับมาทุกที
แล้วเธอ เธอไป
ทําไมต้องทิ้งลงรอยไว้อยู่
ที่ฉัน มันทําให้ฉันลืมไม่ได
้สักที
คิดถึงทุกที
ลงรอยคุ้มความสุขจํายังคอยอยากเดิน
ให้ฉันยังคิดถึงเธอทุกวันนับจากวันนั้น
ยังย้อนแผลเดิมสําสําจนถึงวันนี้
แม้ที่นี้ พวกฉันยังมีรถลอย
ไม่เคยหายไป
ไม่เคยหายไป