อ่
านคําบัญญายจดไม้ถึงพ่อ
นุยังรอวันพ่อกลับบ้าน
กล้ามมาแล้วกอลับดิพ่อนั้น
หวานอย่ากลูกไม่นานลุกโตหนาดู
กระทินเริ่มรัวสูงขึ้นเลยบาปม
กระดังหน้าลื้อสุมประดู
ถ้ากระวังชูขอและชูชอรออยู่
กุชังเอดูคอยพ่อกลับมา
แม่อธิบายที่พ่อไปทํางาน เป็นเงินเพื่อบ้านและเพื่อลูกยา
จะมีบ้านตัวไม่รบโคสางา และไม่นานมีตาและเหมือนดังใกล้ๆ
พ่อไปครานนี้แม้ใจอ้าวนาน พวกเราทั้งบ้านเป็นกําลังใจ
แต่บางคืนแม่ซื้อน่าร้องไห้ นูแกล้งหลับไปสงสารแม่จัง
ส่วนน้องยิ้งยิ้งยามเย็นยาม อ่อนประจําเหตุผลไม่ฟัง
ไม่เอาบ้านตัว ไม่เอาทุกอย่าง จะเอากินหลังของพวกคนเดียว
กระทินริมรวสูงขึ้นเลยบาปุ่ม กระดังงานเลยสุมประตู
ถ้าตวันชูขอและชูชอรออยู่ คุณเชเงิดูคอยพ่อกลับมา
สุ
ดท้ายนี้ขอเวพรให้ พออยู่แดนใกล้นี้ใจเด็ดเดียว
ขอพรักคุณพระองค์หย้ําใจพอเหญี่ยว ปกป่องแร่เหลี่ยว รํารวยกลับมา
กระทินริมรวสูนขึ้นเลยบาปุ่ม กระดังงานเลยสุมประตู
ถ้าตวันชูขอและชูชอรออยู่ คุณเชเงิดูคอยพ่อกลับมา
กระทินริมรวสูงขึ้นเลยบาปุ่ม กระดังอาหลุยสุมประดูม
ขาดตะวันชูขอละสุชอรอยู่ คุกเจงเอดูคอยพอกลับมา
กระทินริมรวสูงขึ้นเลยบาปุ่ม กระดังอาหลุยสุมประดูม
ขาดตะวันชูขอละสุชอรอยู่ คุกเจงเอดูคอยพอกลับมา
มา
