ใ
บไม้ล่นเมื่อลมพัดผ่าน
เป็นสัญญาณให้ความพันเปลี่ยน
ทุกๆสิ่งคือความหมุนเวียนไม่เที่ยนแท้
ทําทุกอย่างให้ดีที่สุด
เพียงเพื่อจุดให้เธอไม่ไป
ในที่สุดก็คงต้องหยุดและยอมแพ้
ใจของคนนอกคน
ก็ไม่รู้จะทํายังไงให้ลมไม่เปลี่ยนทิ้ง
และชีวิตจะทํายังไงให้เธอไม่ไป
ไม่มีทางเรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือกัน
ขอบใจนะที่เคยมีกันมันถึงเวลายอมรับความจริง
เรามาไกลเท่านี้ก็เกินที่ฝันตั้งเท่าไร
เมื่อชีวิตคือความเป็นต
ายสุดท้ายก็ต้องจากกัน
เท่านั้นเอง
ชีวิตหนึ่งกําลังเริ่มใหม่
ชีวิตหนึ่งกําลังว่างเปล่า
ความรู้สึกจนทรมานและหโหดร้าย
ทําได้เพียงที่ยอมรับมัน
แม้ต้องเจ็บจะยอมเข้าใจ
คงไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป
ใจของคนหลอกคน
เมื่อสุดท้ายจะห้ามยังไง สายลมอย่าเปลี่ยนทิ้ง
และชีวิตจะห้ามยังไง ก็ต้องเปลี่ยนไป
ไม่ต่างกัน เรามาไกลเท่านี้ก็ดีนะกัน
ขอบใจนะที่เคยมีกัน
มันถึงเวลายอมรับความจริง
กันที่ฝันตั้งเท่าไร
เมื่อชีวิตคือความเป็นไป
สุดท้ายก็ต้องจากกัน ทั้งนั้นเอง