นั่งดูนังสือก็หวั่นไหว
ไม่รู้มันเป็นอะไร
ดีดีวก็มีหน้าเธอล้องลอยเข้ามา
ฟังเพลงหรือดูทีวีดูภาพพวกรารา
ข้างในแววตาก็เป็นหน้าเธอ
ออกไปดูนังก็ยังเผลอ
ก็คิดว่าไปด้วยกัน
เพลอๆบางทีก็หันเลี้ยวมองหาเธอ
เดินดูเข้าของก็นึกว่าคนข้างๆคือเธอ
หลับยังน้ําเมอทุกคืน
อยากให้ตรงนี้มีเธอ
เหมือนครั้งวันหวาน
ที่รู้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสั่งฟ้า
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยิ่งคําคืนไหนได้แย้นมองฟ้า
ฝากรุ่นดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ
ฝากบอกให้เธอได้รู้ว่าคิดถึงเธอจริงๆ
ข่าวในหนังสือก็ติดตาม
อ่านซ้ํามันทุกเรื่องไป
ไม่ใช่อะไรเพื่อมีเรื่องราวของเธอ
เดินไปทุกมุมทุกที่ที่ที่เคยมีเธอ
เพื่อจะพบเธอสักวัน
อยากให้ตรงนี้มีเธอ
เหมือนครั้งหวานๆทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสั่งฟ้าตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ตรงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ
ฝากบอกให้เธอได้รู้
ว่าคิดถึงเธอจริงๆ
ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสั่งฟ้า
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยิ่งคําเธอไหนได้แงนมองฟ้า
ตรงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอฝากบอกให้เธอได้รู้ว่าคิดถึงเธอจริงๆ