เชื่อนเจียวันเมื่อฉันและเธอ ชิดใกล้
แต่ฉันไอ้เธอห่างฉันไป
ทุกที
ฉันไม่มีน้ําใจใหญ่ดี
ต่อไม่ตรีสัมผัส
เริ่มแต่วันที่เราคบกันคล้ายเพื่อน
แต่ดูเหมือนมีสิ่งเราใจไว้วัน
ปล่อยรุ่งสุมสวงนานวัน
เปลี่ยนเป็นฉันรักเธอ
ไม่เคยเพ้อความในใจ
หากวันใดเพ้อใจกลัวกลือ
เฝ้าคอยแต่ลง
ละเมอ
อย่ามือเธอห่างไกล
อยากให้เธอได้มองเห็นใจฉันหน่อย
แต่เพียงน้อยคือหนึ่งมิดเคยชิดใกล้
จะคู่ควรเสมอเธอเพียงใด
สุดแต่ใจของเธอ
ไม่เคยเพ้อความในใจ
หากวันใดเพ้อใจกลัวกลือ
เฝ้าคอยแต่ลงละเมอ
อย่ามือเธอห่างไกล
อยากให้เธอได้มองเห็นใจฉันหน่อย
แต่เพียงน้อยคือหนึ่งมิดเคยชิดใกล้
จะคู่ควรเสมอเธอเพียงใด
สุดแต่ใจของเธอ
