Άσε με λίγο να μαντεύσω
Που ξανά σκέφτηκες και θες να δώσεις μια ευκαιρία
Ακόμα τα κομμάτια που σε έκανα να μαζεψω
Κι είμαστε ξένοι τώρα
Κι εγώ είμαι εντάξει με αυτό
Πες μου τι ψάχνεις τώρα
Σε σένα να αφωσιωθώ τώρα δεν έχω ώρα
Να σε ξανά εμπιστευτώ, να στώ για άλλη φορά
Κοιμάσαι δεν τόσο καλά κάποτε μα
Το ενδιαφέρον σου δεν φάνηκε κι ας είχες τις καλύτερες προθέσεις
Ό,τι ένιωσα για σένα το άφησα και με άφησε
Άσε με λίγο να σ' αφήσω Να κάνω βήματα μπροστά
Με αγγίζεις τώρα πια και ίσως μια
μέρα όπως μου εκτίμησες να σε εκτιμήσω
Μην ψάχνεις δίκιο να βρεις,
δεν θα καταφέρεις τίποτα,
σταμάτα να προσπαθείς
Ο καιρός περνάει κι όταν ο χρόνος θα δείξει θα δεις,
πόσο θα σ' αγαπούσε εγώ δεν θα σ' αγαπήσει κανείς
Είμασταν τόσο κοντά, τόσο κοντά
Και μας δίχημα ήταν κρύσα
Από το τίποτα σε μια μαζί με ονειρά κοιμιά
Είμασταν τόσο κοντά,
τόσο κοντά
Και μας δίχημα ήταν κρύσα
Από το μαζί σε κάτι άλλο και στο τίποτα ξανά
Πέσαμε από ύψο,
σκότωσα το χρόνο μου σακίτ
Μπήρα από τα χείλη σου το μυς Κάτω από τις πόρτες σκύβω λίγο να δω
Δεν είχε χρώματα κι όμως μπορέσα χώρες εδώ
Χωρίς εσένα ναι θα πρέπει να είχα τρόπους να ζω
Υπήρχαν τόσα για να αγγίξεις μα ήσουν πιο δυνατός
Βρήκαμε τόσες εξηγήσεις που δεν βλέπω σωστά
Ναι,
κάναμε σχέδια στο μπαλκόνι που ίσως να μου μοιάζουν
Δεύτερη μέρα ένας από αυτούς δεν θα με καταλάβουν
Δεν γυρίζει τίποτα πίσω, απλώς κοντά σου
Έβαλα χρόνο σ' αυτό τώρα θα έρθει χωρίς να το ψάξω
Είπα θα γράψω ένα δίσκο για αυτούς αλλά μόλις έφυγα στους
Το MP3 μου γκάστρωμένο στην τσέφη φαντάσου
Πήρα από σένα το κέφι, τα λόγια δικά σου
Ο ήλιος πάει στα βλέπαρά μου και φαίνεσαι κάπου
Πολύ στενό το σκεπτικό σαν την πρώτη φορά μου
Δε θα βάλουμε νοχές επάνω, σιγά μην πεθάνει
Μόλις ξάπλωσα ένα σώμα στα σκεπάσματα μου
Αν διπλώσουνε το σύμπαν θα με βγάλει κάπου
Είμασταν τόσο κοντά, τόσο κοντά
Μας στείλουν σαν κρύσσα
Από το τίποτα σε μια μαζί με ονειρά κοιμή
Είμασταν τόσο κοντά,
τόσο κοντά
Μας στείλουν σαν κρύσσα
Από το μαζί σε κάτι άλλο και στο τίποτα ξανά
Είμασταν τόσο κοντά λίγο πριν ξεκινήσω
να γράφω τραγούδια που σε πλήγωναν βαθιά
Γιατί τα έγραφα και έκανες σενάρια
πιθανά Πως αυτή πάρα πάει για σένα,
λες κι εγώ δεν την έχω σκεφτεί καλά
Μα όμως το μυαλό μου ήταν πάντα κόφτερο
Κυρίως λίγο πριν από ταξίδια κάνω έμετο
Και ποιο να πει λίσα με αυτό,
αφού πλύστηκες το λεπτό Κι εσύ είσαι ο επόμενος,
άσε με την πάρα να σου πω
Χαιρετίσω για μια τελευταία φορά
Είμασταν τόσο κοντά και όμως τόσο μακριά Και
δεν μου πήγαινε η καρδιά να πω ένα ξέρω γεια
Οπότε το άφησα να πάω στο διάολο για μια φορά
Και δεν μου κόστησε πολύ αυτή η πρώτη επαφή
Γιατί κάνω πια τα πάντα σκηνή Σαν να είμασταν στο
θερινό στο έργο που μου αρέσει από όλα πιο πολύ
Και να τελειώνει και να αισθάνομαι και πάλι σαν παιδί
Είμασταν τόσο κοντά, τόσο κοντά, τόσο μακριά
Από το τίποτα σε μια μαζί με όνειρα κοινά
Είμασταν τόσο κοντά, τόσο κοντά, τόσο μακριά
Από το μαζί σε κάτι άλλο και στο τίποτα ξανά