Τόσα χρόνια ξαφνικά, τα πέταξες σε μια βραδιάΈμεινα πίσω να θυμάμαι μόνο, πως με πλήγωσες βαθιάΕίχε κάτι στη ματιά, και με λούσε τρυφεράΔεν μπορέσες να αντισταθείς, με παράτησες απλάΤο που τη συναντήσω, αμέσως θα μου πειΤο πόσο σ' αγαπάει, μα το ίδιο και εσύΜου λέει ταν γραφτώ, και να μην προσπαθώΝα σε έχει αυτή, και να μη σε έχω εγώΚαι που ξέρει αυτή, αν πεθαίνω εγώ για σέναΠου να ξέρει αυτή, πόσα θα έκανα για σέναΤώρα με αυτή, περνάς καλά εκείΌταν πια θα δεις, πως δεν κάνει αυτή για σένα ούτε να σκεφτείςΝα γυρίσεις πια σε μένα ποτέ, δεν θα με βρειςΘα έχω πια χαθείΤόσα χαρδιά και φιλιά, γίναν σκόνη ξαφνικάΣου τελειώσανε τα κοπλιμένα, δεν υπήρχα πουδενάΕίχε κάτι στη ματιά, και μιλούσε τρυφεράΔεν μπορέσες να αντισταθείς, με παράτησες απλάΚι όπου πης συναντήσω, αμέσως θα μου πειΤο πόσο σ' αγαπάει, μα το ίδιο κι εσύΜου λέει τον γραφτό, και να μην προσπαθώΝα είσαι κι αυτή, και να σε χάσω εγώΚαι που ξέρει αυτή, αν πεθαίνω εγώ για σέναΠου να ξέρει αυτή, πόσα θα έκανα για σένα μαζίΤώρα με αυτή, περνάς καλά εκείΌταν πια θα δεις, πως δεν κάνει αυτή για σένα ούτε να σκεφτείςΝα γυρίσεις πια σε μένα ποτέ, δεν θα με βρειςΘα έχω πια αγάπηΚαι που ξέρει αυτή, αν πεθαίνω εγώ για σέναΠου να ξέρει αυτή, πόσα θα έκανα για σένα μαζίΤώρα με αυτή, περνάς καλά εκείΌταν πια θα δεις, πως δεν κάνει αυτή για σένα ούτε να σκεφτείςΝα γυρίσεις πια σε μένα ποτέ, δεν θα με βρειςΝα γυρίσεις πια σε μένα ποτέ, δεν θα με βρειςΘα έχω πια αγάπη