ล
ะขึ้นยังลายให้มันหยา
สาวบอกคนโอกหาก
คือสุ่มห้าวผู้สาวสา
กับชีวิตที่ผ่านมา กับน้ําตาที่เสียไป
บนเส้นทางโลโซ
เห้ามีโลโกประจําใจ
ขวางลําบ่รักยามใด
โอดฟอนบ่ได
มักลาย
ใกล้ยัง
วาด
หัวใจบ่ไดเสริมใหญ่รัก ผ่านการโอกหากป่าพองปากของพ่อ
อยู่เป็นสาวใจเปล่ามานาน ชีวิตทุกวันอยู่ได้ด้วยการลง
สิ้นเอายังลายกับนัวใจดอก
สางหัวมันพอ คือคําพันธรรมใจ
ชุดที่ใส่ขอบาดใจที่โกรธ เรียกตัวว่าโลโซ ทั้งที่บ่งโกประมาณ
ส่อนพ่อเหงา ตายเหงาชุดงาม
เสื้อยืดยีนดําเหมือนคนนําสมัย
ป่านสาวสะตริงซิ้ง คือเจยุใหม่ คนร่วมสมัย แท้ใจมากมอลาม
โบราคสีดําตลอด โบราคสีดําตลอด ล้างใจขึ้นหอด ตนในความจํา
โลโซ โบราคสีดํา โลโซ และโบราคสีดํา
เอรัสประจําจากคนประจิงใจ
ฝีมือใดหัวใจ เจ็บพักทุกครั้ง
พอจริงจัง หีบแล้วยาง
เป็นตนาย
สาวโลโซล้มเหงา เลยเศร้าหวุดใจ
อย่างนี้ ฝีมือผู้ชายที่หลายใจ เป็นประจํา
ลูกเดียว พูดสาหร่อโซ โซ สุด
สะดุดชํา อยู่ใส ตะตาม โบราคสีดํา