คิดถึงมากมาย คิดถึงปักตายไม่น่อ
คิดถึงลูกนี้ยังรู้ต่อ อยู่กอทอมอร์บายดีมาย
ออกแดนผักสิ้น ออกไปเรียนทินแดดไกล
คิดถึงพี่บ้าวมากมาย เรื่อเริ่นพี่ชาย
แล้วน้องออก โดกจากเรียนหมอ น้องไปเรียนตอมอร์บ
อันพืชถึงลืมสวรรยา ลืมคนเคยนั่ง แล้วพลอ
ตัดยางกลาใดต้องนาง รองให้ใจรอ
นํายางไล่รินรดรอ
ที่น้ําตาขลอ
เพราะเธอ
โดกที่ไหน
เศร้าตายที่ไปเรียนราม
หรือลืมทินเดิมเคยสร้าง
น้องลืมส่วนยางแล้วเริ่น
ลืมคําสัญญา ลืมแกงเตะปลา หรือว่าไปเดิน
คนกลุงเชพเอามาปลนเปลิ้น
น้องเศร้าจิ้งเบลอ เอ่อตาม
คิดถึงมังไม
คิดถึงคนไกล ไม่เห็นโอ
สวรรยานี้ยังเฝ้ารอ คิดถึงเศร้าตอมอร์บอันพืช
ถ้าน้องเรียนจบ ให้น้องเค็บลก กลับตายทิ้งงาน
ปริญญาจากสาวโมราม
พี่รอติดตาม
น้องเน่
ลืมคําสัญญา ลืมแกงเตะปลา หรือว่าไปเดิน
คนกลุงเชพเอามาปลนเปลิ้น น้องเศร้าจิ้งเบลอ เอ่อตาม คิดถึงมังไม
คิดถึงคนไกล ไม่เห็นโอ
สวรรยานี้ยังเฝ้ารอ
คิดถึงเศร้าตอมอร์บอันพืช
ถ้าน้องเรียนจบ ให้น้องเค็บลก กลับตายทิ้งงาน
ปริญญาจากสาวโมราม พี่รอติดตาม น้องเน่ลืม
