ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ่งสีสาย
ผูกด้วยเชือกจุงควาย
เห็นกายแล้วสิ้นลําเข็น
ไม่ต้องสนใจมาดัดนิสัย
ข้ารอกบางเย็น ข้ามันลูกทุ่ง เอ็งก็คงเห็น ข้าเป็นแค่คนเช้าน้ํา
ถ้าเอ็งมองข้าหวัดหัวขลา สมัยสุดที่เอ็งทนได้ ตามใจเอ็งเถิดแก้วตา
จะเปิดหรือใช้ ข้าก็ยังเคยมุ่งแบบของข้า เอ็
งอยากจะรักข้าก็ไม่ว่า เอ็งจะเครียดข้าไม่ว่
าสักน้อย
ไอ้นุ่มบางใน
มันใส่กังเกงหุ้นสวย ถ้าเอ็งช้างกังเกงขากล้วย
คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบ้านเย็นคิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย อยากจะทิ้งข้าให้เศร้างอย
ข้าจะไม่คอยขวางตา
ข้ามันหุกถุง ข้านอนมุ่งสีหู
ข้าพูดเอ็งเหนื่อยปู
ฟังบูกระตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริม คําพูดบันขา ข้าแต่งกับเอ็งเอ็งเป็นของข้า
ใครเรียกพันยาแต่ข้าเรียกเมีย
ไ
อ้นุ่มบางใน
มันใส่กําเกงหุ้นสวย ถ้าเอ็งช้างกําเกงขาบวย
คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบ้านเย็นคิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย
อยากจะทิ้งข้าให้เศร้างอย
ข้าจะไม่คอยขวางตา
ข้ามันหุกถุง ข้านอนมุ่งสีหู
ข้าพูดเอ็งเหนื่อยปู
ข้าฟังดูกระตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริม คําพูดบันขา
ข้าแต่งกับเอ็งเอ็งเป็นของข้า ใครเรียกพันยาแต่ข้าเรียกเมีย