Прошета се мома из нова градина,
китка да си скине,
китка да вирише.
Нија у лапала една лутла змија,
Емја у лапала,
Емја срди сада.
Бикнала е мома,
бикнала да плаче,
Ой, дете,
бикнете мојта стара мајка.
Рака да си спушти,
змија да извади,
змија да извади,
Мем да пуртулиса.
Рака да си спушти, змија да извади,
змија да извади,
Мем да пуртулиса.
Рака да си спушти, змија да извади,
Рака да си спушти,
без тебе можам,
без рака не можам.
Не можам,
хер, по
рака да си спушти,
Без тебе можам,
без рака не можам.
Ой,
dete, biknete,
мојто прволиве,
Рака да си спушти, змија да извади.
Рака да си спушти, змија да извади.
Рака да си спушти,
змија да извади,
Без рака можам,
без тебе не можам.
Рака да си спушти,
змија да извади,
Без рака можам,
без тебе не можам.