Τελειώνει ο χρόνος σου η πόπα κάνει τίτακ
Μπορεί να σκάσει ημέρα ή νύχτα
Δεν είναιEMG η Βρε Kyroς
Όχι θυμό και έναge
なんです,τοbelievue
Φρυωνίζουν τα πόδια τους, πέφτουν μόνοι τους
Φέρνουμε το τιμόνι τους, παίρνουμε, σέρνουμε
Γύρω μόνηση, λίγο δόνηση
Λείπει απ' αυτούς τους άσχετους,
κάνανε πια γνωστούς
Σε λίγο οι βλάκες θα μας πουν και για τα κρυμπς τους
Οι γάμοι νιώθουν εμάς εδώ,
δεν νιώθουν τα beats τους
Δεν τους κλωτσάμε εμείς όμως τα kicks τους
Δεν ξέρει που λέμε τιμή,
δεν έχει τιμή όσοι το κάνανε ευθύς τους
Φαίματα μηδάμινα,
flows μπακάλικα,
δεν λένε τίποτα,
μαχώνουν απροκάλυπτα Ελέγχοτης,
φαργιονέτες όπως οι μετάλλικα,
πέφτεις στο πάτομα πιο γρήγορα απ' τον κάλικα
Ιρωνικός είμαι καθώς ο ρυθμός μου δείχνει το πώς να
γίνω πιο καυστικός Ο αριθμός των αταλάττων κλειθαίνει,
με μύτη ψωμένη μα δεν τους μένει
κάτι ίδιο σωστά beat είμαστε δεμένοι,
εθισμένα μεθισμένοι
Πάμε πάτα τους,
γι' αυτό τους πατάμε,
ή πάμε γάμα τους,
γι' αυτό τους γάμαμε και πάμε απλά παρακάτω
Ποτέ δε μένουμε στασημί και εσείς γράψτε ρωτικές παπαριές,
θα γίνετε φτιασμί στα χαζά κοριτσάκια
Κράζω πολύ,
δεν ξέρεις γιατί κράζω πολύ,
γιατί θα έκραζα τους φρόρους κι αν δεν ήμουνε ψηλή
Δεν μπλέκω με τις χημείες,
μα αμπελούν φιλοσοφίες,
έχω τρούσες να πω
Δεν μπλέκω πια με κυρίες,
μα σε χάσες ιστορίες,
με τσίξ που δεν τα αγαπώ,
είναι επαρχία εδώ
Όσο υπάρχουμε σβήνεις,
όσο σκληρό και αν το δίνεις,
όταν την πίνεις δεν μπορείς να μας ρίξεις με τις απειλές που φτύνεις
Τελειώνει ο χρόνος σου,
η πόμπα κάνει τίκ τακ,
μπορεί να σκάσει ημέρα ή νύχτα
Είμαστε απ' την πόλη που έχει το ρολόι έμπλημα,
κι η μουσική μας μοιάζει με οργανωμένο έγκλημα
Τελειώνει ο χρόνος σου,
η πόμπα κάνει τίκ τακ,
μπορεί να σκάσει ημέρα ή νύχτα
Είμαστε απ' την πόλη που έχει το ρολόι έμπλημα,
κι η μουσική μας μοιάζει με οργανωμένο έγκλημα
Τέλος του χρόνου τόσα χρόνια σπάσαν πάγι,
λιώσαν γιόνια,
μαχαιριές πίσω πλάτα,
δεν μας έχουν ρίξει στο χώμα
Μα ξανά δες ποιος μιλά στο Σάμα τα κατάματα,
μα θα με λέμε άκου πράγματα,
σε καταστάσεις γράμματα
Τα λόγια τους για τη φωτιά μας βγήναν προς ανάματα,
οι MCς απ' τη γενιά μου μεγαλώσανε με αξίες
Οι MCς απ' τη γενιά σου λένε πίπες στις πλατείες,
αφού εμβέλεια τους φτάνει μόναχα κάπου εκεί
Κι έχουν άνοιχτα μυαλά κλεισμένα με σε φυλακή,
όταν χώνει το άπεγγις τότε επικράτηση γη
Σκάσε πριν μιλήσεις,
μάθε τι,
έχω αράδες με στιχάκια που δεν έχεις φανταστεί
Δίνω πάντα σεβασμό όχι σε αυτόν που το απαιτεί,
τελειώνει ο χρόνος τους,
η φόμβα έτοιμοι να εκρακεί
Κι όταν έκρηξη θα ακούσεις τότε θα έχουμε γιορτή
Έχουμε πόλεμο,
περνάμε από τον έναν στον επόμενο,
πάντα οπλισμένοι για το κάθε ενδεχόμενο
Κρούπουνε φαινόμενο με νέα τακτική,
ο άλλος που να πει να την ψαχνεί για να κρυφτεί
Κινείται ήχοπτα,
θα φάει τη χειλώδητα,
απέχει από τη φάση και από την πραγματικότητα
Φέναρ που υποκινεί τα νήματα,
σβήνω τα κεριά από τα μνήματα
Κάνω τα δύνατα να μοιάζουν δυνατά,
υποσυνείδη τα μηνύματα στέλνω συνήθιτα
Τα πάντα γύρω μου μοιάζουν άλλο προς αλλά,
απέγνωσμενα θέλω τώρα μια ανασανά
Φώναζα δύνατα γιατί έτσι μου τη δίνει,
ότι κι αν γίνει παίρνω πάνω την ευθύνη
Ελεήμωση είναι μου ζητάει ο γαμημένος,
πέσαμε επάνω του και ευχάζουμε το μένος
Τελειώνει ο χρόνος σου, η πόμπα κάνει τίπτακ
Μπορεί να σκάσει ημέρα ή νύχτα
Είμαστε απ' την πόλη που έχει το ρολόι έμπλημα
Κι η μουσική μας μοιάζει με οργανωμένο έγκλημα
Τελειώνει ο χρόνος σου, η πόμπα κάνει τίπτακ
Μπορεί να σκάσει ημέρα ή νύχτα