แ
อบส่งดอกไม้ไปให้
เธอไม่รู้รอบ กับสิ่งดีๆให้เธอ
เธอไม่รู้
ยังคงปิดบางซ้อนอยู่
เธอไม่ต้องรู้ ว่าฉันนั้นคือใคร
ส่งความคิดถึงไปให้
เธอไม่รู้รอบ เป็นกําลังใจให้เธอ
อยู่เสมอ แม้เราไม่ได้พบเจอ
อย่าดาวเลยเธอ ว่าฉันนั้นเป็นใคร
ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ
อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเหน็บนาว
อาจเป็นดนตรี ล้อมเธอเมื่อเงา
อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธอแง้นมอง
แค่เพียงช่วยรับนั้นไป
ในทุกๆอย่าง ก็เพียงต้องการให้เธอ
มีสุขเสมอ แม้เราไม่ได้พบเจอ
อย่าดาวเลยเธอ ว่าฉันนั้นเป็นใคร
ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ
อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเหน็บนาว
อาจเป็นดนตรี
ล้อมเธอเมื่อเงา
อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธอแง้นมอง
และเมื่อถึงเวลาก็จะรู้
เหตุผลที่ฉันมันทําให้เธอไป
จะเขียนข้อความหนึ่งไปกับดอกไม้
ให้เธอเรียกฉันว่าสายลมที่หวังดี
ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ
อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเหน็บนาว
อาจเป็นดนตรี
ล้อมเธอเมื่อเงา
อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธอแง้นมอง
ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ
อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเหน็บนาว
อาจเป็นดนตรี ล้อมเธอเมื่อเงา
อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธอแง้นมอง