دل درونی سینہ گریانستو
خاموشم ہنوز
سیل عشقم آب نیسانستو خاموشم ہنوز
در زمیر دیل
تو را پروردہم نام محروبان
کردہای امراض پینحانستو
خاموشم ہنوز
قدر کس را ہم شناختن آدمیت بودہست
آدمی ہمسانی شیطانستو خاموشم ہنوز
ان
قدر انسانھارا بھلو کینہ از کجاست
تہنہارا خطی بطلانستو خاموشم ہنوز
من نمیورزم تلاش از بحری قدری خیشتن
قلبی من چون مرغ بریانستو خاموشم ہنوز
من نمیدانم چھ قلف بردہانم بستند گفتنیہ باز فراوانستو
خاموشم ہنوز
ای انوشا زندگی ان سحنے بیش و کمیست بیش حرام مرگ احرانستو
خاموشم ہنوز