Իզամությի զամուն էր ամբդային Սոնամուն դայի զարայը մերը մուհաբատ
Սարային սով նա մում դայի,
ներավոգատ դուստիմ ո՞ն նե հրմատի զատ
բալանգա փոշ բզանի, մեկ նա արիզատ
Հավսուս այբ այն ռավտեն սոդան մոդ ամգարի
Հար ուզիակ ղարիբ զանշա մեկ ապատ դաղարի
Մոջի դոխիրի զամոնայի դիգանամոն դիլսուզ
հոդիսահոյնող խոշ զիոտ չի դես ռուզ բա ռուզ
գովթում խատքնում նա շիտ գոշքո հիտի լիզորը ջիկարը մեզ սուզողխիտ
չի խեո սուդախովրամ բովարիմ նա միամ պատար այպիսար բեզոր այպիշտի
գնագոր է բեգնող է դամազոր այդ չի բոգում զոլմ բադասորը զոլիմի �
մեպին մզալորը բարոշանի ռուզ ալիշկադան
թորիքի շավորը մարդակայ դատանաշ մեպինի՝
վորմայի զանոնա դղտաբ բա պիրածա ռավտա խգչաբա ճակատ,
սիվի աշտ հանգուլի ոտաշ առադի սումաճակատ,
կամբաղալ անո դորի այպող աթոն պատճակատ,
խոնաշավ վուրուղ բերում դամոն պլի կարզարաժատ կարդ։
Շատ կարդ է չի դավրու զամոն է,
մանա ռավթուր սարվամշա,
էր ուզ հաստի պագան էսի վանդայի սարխամշա,
Ջոհիլի է մոնեստ է,
կամ տարակ բավամշա,
դիդե մոդամոյ պասշա,
կարպիդան աթոնիս նավսշա,
պանսոլան ավերաշա,
մուսավեդի սոլ խորդա,
դաստարոզի կադագ համո դխտարճայի խորդա,
բայց չի խել ասաբի նաշամ,
երա բիլ ալամին,
ավոզայ մախրողոտ է մի ոյարույ զամին,
գույոք է գաս դորան դա նասլի ինսանիյատ,
խտոյո՞ խտոտո գոյ, այ հար եկ դիլ նիատ,
չի գապե մեշավա մետոնի, այ չիզ տոնոյ,
այ ոդամոյ ֆազոյի մեկան է սայրահոյի,
խավարի բար դորուղը բովար նա մեկադանքաշ,
բարոդ դարի մաբոշի մուսալմանի հակիկի բոշ,
բե իջոզատի ու սանգե նամ հեջում բա այջաշ,
Մո բա խտով բովար դարեմ նայինքի բա ալիմաշ.
