Απέχεις.
Απέχεις.
Με σπίθα ψάχνωτε να γίνει σκοπός.
Κάποιος πρέπει να την πάρει κι ας μην είμαι εγώ αυτός.
Σε μια πόλη που περθεί μαύρη κάπως ανάμνος.
Τώρα φλέγεται κι από χιλιόμετρα πέζει καπνός.
Πέσανε τόσοι μα ποτέ συντονισμός.
Εκπροσωπούσανε τη φάση μα τους έλειπε ο δεσμός.
Σαν να λέμε πως υπήρχαν ρήγματα μα και ους σεισμός.
Ήτανε ράβα τοφιομάγα δεν πέσει συμβιβασμός.
Ήτανε τότε κάτι τύποι που τα χώνανε στεχνά.
Μέρα απ' επαρχαιώτικα χήμα και ομά.
Πράγματα απλά που ήταν όμως αληθινά.
Ήτανε τότε κάτι τύποι που τα χώνανε στεχνά.
Μέρα απ' επαρχαιωτικα χήμα και ομά.
Για αυτό που κάνανε στήματα.
Δεν άκουσαν στιλόχαρτη.
Δεν άλλαξαν τη διαδρομή.
Δεν έχουν ίχνος φόβο.
Ξέρουν καλά τη συνταγή.
Δεν υποκρίθηκαν στιγμή.
Και λάπουτ' άναστη σκηνή.
Δεν μίλησαν για προϋφή.
Μιλάς για αυτούς κάπου και εσείς.
Κανείς ακόμη ενεργή.
Ρωτά τον δίχορ θα σου πει.
Στην φάση αυτή που αιμορραγεί.
Τα λόγια λάται στη πληγή.
Και δεν τους χαίγεται καρφή.
Κρατάν τη θρόμικη γραφή.
Μην ανατώφθηκε όπως τότε.
Ξηθυμίαν τη γραφή.