ฉุก ฉุก ฉุก เป็นเรา ฉุก ฉุก ฉุก เป็นเรา
ฉุก ฉุก ฉุก เป็นเรา ฉุก ฉุก ฉุก เป็นเรา
เธอรู้เป็นไหม ไม่มีเธอข้างกาย
มันเป็นยังไง ในยามคําคืน
ทุกครั้งหลับตานอนได้ไม่เต็มตื่น
ในฝันยิ่งฟื้น
ตื่นเพราะว่าทุกครั้งไป
กลิ่นหอมของใจไม่จํา
ยังคงเพลินไปกอดไว้
จนที่มันไม่มีใคร ไม่มีใครลืม
เมื่อตอนที่เราอยู่ ไม่เคยได้ลืมเลย
ขาดไปแล้วใจกลับซับซุ้ม
คมตากี่ครั้งก็ยังไม่ยอมหลับ
นอนเมื่อร้อยมองเป็นตา ใจมันหาย
อยากให้เธอนั้นคืนกลับมา
มาอยู่ขึ้นข้างกันได้ไหม
เพราะฉันทําใจนอนคนเดียวไม่ได้
คิดถึงเธอแล้วกัน
ซึ่งแล้วเธอมีข้ามาแค่ไหน
ไม่อาจให้ใครมาแทนที่กัน
เธอในวันนี้มีใครแล้วไปหรือยัง
ที่นอนข้างๆยังคงเว้นวางอยู่มา
หอม หอมของเธอยังไม่จัง
ยังคงเพลิงไปกอบไว้
จึงที่มันไม่มีใครไม่มีใครเลย
เมื่อตอนที่เราอยู่ไม่เคยได้รู้เลย
ขาดไปแล้วใจกลับซับซุ้ม
คมตากี่ครั้งเธอยังไม่ยอมหลับ
นอนเมื่อร้อยมองเพจา ใจมันหาย
อยากให้เธอนั้นคืนกลับมา
มาอยู่ข้างๆกันได้ไหม
เพราะฉันทําใจนอนคนเดียว
ไม่ได้คิดถึงเธอแล้วกัน
กลิ่นหอมของเธอยังไม่จัง
ยังคงเพลิงไปกอบไว้
จึงที่มันไม่มีใครไม่มีใครเลย
เมื่อตอนที่เราอยู่ไม่เคยได้รู้เลย
ขาดไปแล้วใจกลับซับซุ้ม
คมตากี่ครั้งเธอยังไม่ยอมหลับ
นอนเมื่อร้อยมองเพจา ใจมันหาย
อยากให้เธอนั้นคืนกลับมา
มาอยู่ข้างๆกันได้ไหม
เพราะฉันทําใจนอนคนเดียว
ไม่ได้คิดถึงเธอแล้วกัน