Με κοιτάξεις τα μάτια δεν άλλαξα
Έχω γυρίσει απ' το μέλλον για τ' άλλαξα
Η ραγισμένη καρδιά μου με μια τεχνητή
Γιατί για σένα την χάλασα
Μα
έξερα όταν σε είδα
Πως θα βλέψουμε πάλι στα ίδια
Σε νέον φεγγάρια στην τέταρνη διάσταση
Να βάχεις την πλέκα τεχνητά
Ρίξε σύρμα ό,τι γύρισα
Σαν να βολτάρω ξανά με τον ξάνθρωπο στην παλιά γειτονιά
Γι' αυτό τα λάνια ρίχνουν σύρμα ό,τι γύρισα
Κι έχω έναν κόμπο να λύσω πέταξε τα αθλητικά στα καλώδια
Αν όταν φύγω δεν ξαναγυρίσω
Έγραψα μαύρη Τετάρτη στο τοίχο 136
Αυτό είναι προπομπός, το γράφω καθώς
Αναζητώ στη χασούρα μου φως και δεν νομίζω πώς
Άλλως τη φανέλα της ομάδας του ματώνει σαν εμένα
Και το αίμα τρέχει κάτω και τα λιστά Ζυμπάφει ένα σλίγο απ' το
παλιό που με γυρνάει σταθερά Καθότι τέταρτη στην παράδοση πιστά
Brando Di Marso Αν από το G είμαστε πίσω
Όσο κι αν θέλω να φύγω Πάντα εδώ θα γυρίζω
Κι ό,τι σου πω είναι απόλυτο γιατί είμαι σίγουρος πως θα το ένιωσαν
Δε με θυμάσαι ήμουν εγώ που παλιά παρατήρητο σπέρναγα
Από τις πρώτες μικρές συναυλίες πριν
χρόνια στο Μπάμς και στο Μόντιν το ξέραμε
Πως η σκηνή μας ταιριάζει κουτί Μα και στιμάστε τι λέγαμε
Προσωπικά δεν θα το αλλάζα αυτό με καμιά Παναγία στορκίθομαι
Γι' αυτό σηκώστε τα χέρια ψηλά Σαν για χρόνια να λείψαμε
Αν ήσουνε στα δύσκολα εκεί Δε σε ξεχάσα
Αν για όσα ένιωσες ψάχνεις φωνή Δε σε ξεχάσα
Αν πίστεψες εμένα απ' την αρχή Δε σε ξεχάσα
Αν τη
γογένεια σημαίνει κανείς η μαζί
Για όσα με κρατάνε ζωντανό Πίσω κοίρισα
Για όσα έχω ακόμα να μοιραστώ Πίσω κοίρισα
Για να σου πω τον τελευταίο μου καημό Πίσω κοίρισα
Να βρω το γιατρικό μου μήπως πια κοιμηθώ
Φέτος θα δούνε τι αξίζουμε πες το
Φέτος θα δούνε τι αξίζουμε