ในวันที่เราต้องไกลห่าง
ในวันที่เธอนั้นอ้างวาง
อยากให้รู้ว่ารักไม่เคยห่าง
ใจฉันอยู่ข้างๆเธอ
ในวันที่เราต้องใกล้กัน
ข้างกายของเธอไม่มีฉัน
เธออาจพบใครๆแล้วไหววัน
ขอเธอนั้น อย่าปั่นหัวใจ
มองได้ แต่อย่าชอบ
เพราะมันจะทําให้ใจฉันบอกช้ํา
คุยได้ แต่อย่านาน
อย่าสร้างความทรมานให้ใจฉันไหววัน
สนิทได้ แต่อย่ามา
เดี๋ยวมันจะเกินมากกว่าเป็นเพื่อนกัน
ที่ไม่ได้และขอไว้นาน
คือรักที่ฉันจะอย่าปั่นให้ใคร
เคยได้ยินบ้างว่า
ความรักทําให้คนเราตาบาด
เคยได้ยินบ้างว่า
ความรักทําให้หัวใจเป็นทรง
นั่นข้อยโทรศัพท์เช้ายันจะโตแค่ไหนก็มีกองเง็นไม่มีข้ายอพวิน
คนใบความรักเหมือนจะดูเด็กล้มไปนิดหนึ่ง
ลงไปนิดนึง
คนมีความรักมักจะไม่ทําหน้าตาบังตึง
คนมีความรักมักจะชอบทําแววตาหวานซึ่ง
อย่างที่ฉันเป็นตอนนี้อย่าทิ้งซะแค่อยากขอนิดนึง
เมื่อมองท้องฟ้าก็เห็นเมฆลอย
ลอยไป
ใบ
ไม้พริ้วไหว มันลงพัดเผาๆ ก็เหงาตาม
กลิ่นไอ้สายฝน และองพร้างพรม
ชุมชํา
เธออยู่ที่ไหนที่ใจเพลิกคิดตาม
คิดถึงเธอ
ฝนกระเทะหัวใจ กระเซเววานะเออ
ฝาฝนแกล้งกันอยู่นี้เสมอ รังแก้คนเหงาทําไม
เมื่อความคิดถึงมาพร้อมกับฝน หวังหาใครบางคน เมื่อฝนเป็นสาย
ไม่รู้เลยว่าเธอติดฝนอยู่ไหน จะเปรี้ยกฝนหรือเปล่า หวงวนอยู่นาน
ฝากความคิดถึงกลับไปกับฝน ส่งถึงใครบางคน ให้เธอได้รู้ว่า
ให้เธอรีบกลับมา อย่าลืมว่ามีคนห่วงใหญ่