ทั้งหัวใจให้ใครสัดคน
แต่มันกลับเจอเพียงความสับสนข้างในหัวใจ
อยากเจอกับตัวเอง รักที่จริงนั้นเป็นเช่นไร
มันมีความหมายเพียงไหน
อยากจะรู้
ตอนล้าก็เจอเธอ รักจริงๆที่ใจต้องการ
ก็พบว่ามันคือความหวานๆที่มีข้างใน
มองอีกทางนึง รักนั้นเป็นมันไฟเผาใจ
บางทีก็จุบกว่าท้ม คมก็คืน
หวานและสุขเหนือคําบัญญาย
นั้นทําให้รู้สึกเจ็บ และแสนอบุญหนีละดา
แต่ก่อนนั้นฉันคิดว่ารักคือความเข้าใจ
และตอนนี้ฉันรู้ว่ารักคือความห่วงใหญ่ต่อกัน
แต่จากนี้ฉันคิดว่ารักคือความเสียใจ
ที่จะต้องพระเจินกับรักที่มีแต่ทุกความช้ําร้า
ที่เดินแยกทาง
มันไม่มีสิ่งใดเทียมเท่า
ถ้าอยากจะรู้ความรู้สึก ต้องพระเจินกับตัวเอง
แต่ก่อนนั้นฉันคิดว่ารักคือความเข้าใจ
และตอนนี้ฉันรู้ว่ารักคือความห่วงใหญ่ต่อกัน
แต่จากนี้ฉันคิดว่ารักคือความเสียใจ
ที่จะต้องพระเจินกับรักที่มีแต่ทุกความช้ําจผม
แต่ก่อนหนั้นฉันคิดว่ารักคือความเข้าใจ
และตอนนี้ฉันรู้ว่ารักคือความหัวหยาย
แต่จากนี้ฉันคิดว่ารักคือความเสียใจ
ที่เจอก็เผื่อกลับรักที่มี
และทุกความจําลาร่าง