Έφυγα και λείψα και γράψα σε ένα χαρτί ξανά δεν θα γυρίσω
Μα οι φωνές στο κεφάλι τα βράδια δεν μ' άφησαν μάτι να κλείσω
Και λένε
Μου χάθηκες δει γιατί οι Τετάρτες μας δεν έχουν πια μουσική
Που είναι τα παιδιά,
πόσο καιρό μετράς ήδη που δεν τα πατάω από κοντά
Αυτά και άλλα τόσα ρώτανε οι τύψεις και με βάζουν κάτω ξανά
Τους είπα συγνώμη,
ξέρω πως χάθηκα απλά,
είχα στο νου μου πολλά
Είχα στο νου μου πολλά, είχα να βγάλω το δίσκο
Είχα μια σκηνή και μια χώρα,
όλα κερή να κατακτήσω
Είπα πως έρχομαι πίσω απλά,
μπορεί και να καθυστερήσω
Πρέπει να δω αν αξίζει το ρίσκο,
η ψυχική μου ηρεμία
Για να είναι οι άλλοι καλά, ξανά να διαλύσω
Την απόφαση πήρα μια νύχτα, λίγο μετά τις 9
Ήταν Τετάρτη και τότε και νιώσα μια μοναξιά
Τίποτα καινούριο δεν παίζει στα ακουστικά και τότε
κατάλαβα πως το χρωστάω σε όσους δεν είναι καλά
Και βρίσκουν παρηγοριά στα κομμάτια αυτά,
η φαμεία γυρνάει παιδιά
Είχα στο νου μου πολλά,
αλλά τόσο λίγο χρόνο ώστε να σκεφτώ Βρήκα εν τέλει το ότι με πονά,
κι όμως δεν ήσουν μέρος απ' αυτό
Επιτέλους βρίσκομαι πίσω όπου ξεκίνησα,
με ένα τρόπο μονάχα να σε πίσω βασίλισσα
Ότι το σκότωσκη τη θλίψη μόνος δεν νίκησα,
τη σιωπή μου έλυσα και μίλησα
Το κεντρή της μέλισας του άκου λίγο έφτυσα,
ο πόνος δίρκησε στιγμή αλλά παρέλυσα
Σαν ήλιος πανέτηλε ξεπρόβαλα μα έδισα,
θα λέγα πως γύρισα,
μα ήταν σαν να μην έφυγα
Το κέντρο που άφησα ήρθα να συμπληρώσω,
από τη δύνη που σε πνίγει να σε λυτρώσω
Οι ακούλες με γραφτά που σαν λίτρα
θα τα πληρώσω και δυο λίτρα σαν λιό,
ώστε να τα χώσω
Είχα στο νου μου πολλά,
χάθηκα προσωρινά,
τους είδα να τρώνε καλά,
να λένε πολλά
Ό,τι μας ανοίκει δικαιωματικά,
από παλιά,
να παίρνουνε πέρσι αυτό
Πρώτο σιγλάκι εννοώ,
φτύνω γι' αυτό,
αίμα γι' αυτό,
τι κερδίσαμε ή πήραμε πέρσι,
δε μου είναι αρκετό
Έκανα πίσω ένα βήμα όσο γιορτάζουν το σήμερα σήμα,
έδωσα όλοι να περιμένουν το
μύθο,
και κτίζω πλατφόρμα για να επιτεθώ,
θα'ν' αργα όταν εμφανιστώ
Ήχα στο νου μου πολλά,
έπρεπε να γράψω,
μα οι λέξεις δεν μου επέτρεπαν,
έχουν ρυθμικά
στερηθηκά όλους οι φίλους μου μια μακλύρη χρονιά και μουσικά,
τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά
Κάθασα έλληπα,
όσο οι φίλοι μου τραγουδούσανε,
έκλεγα,
όσοι φίλοι μου καλά περνούσανε
Μα η μοίρα μου χαμογελάει και φωνάζει δημιούργησε
Και ψήφιζε η σιγανά
Γράψε
Όσο δεν γράψες
Ζήσε
Όσο δεν έζησες
Δε ξέρεις ποιος θα είναι ο καλύτερος φέτος Γιωργάρα
Και εγώ θα σου πω το απέδειξες
Οπότε λέω κάπου εδώ να συνεχίσω
Ενώ σας κάνω μηνύματα γιατί αν θα το αφήσω θα το επιχειρήσω
Δύσκολο και γεμί να βρω την έμπνευση
Ταν μα ήρθε η ώρα να γυρίσω
Είχα στο νου μου πολλά
Είχα χάθει σε λάθη και δεν κοίτουσα
ψηλά Γιατί πονά και σου χωμούτρα μαμά
Γιατί μου λείπεις τόσο και ελπίζω πως μια μέρα θα σε δω ξανά
Και η απόσοια είναι στο δέρμα γραμμένη με
δάκρυ Και εγώ τη δύναμη δεν βρήκα πουθενά
Αλλά στο τίποτα είπα ότι εγώ θα είμαι κάτι Και ενώ την άλλη φορά
Έφυγα και λείψα και γράψα σε ένα χαρτί ξανά δεν θα γυρίσω
Μα οι φωνές στο κεφάλι τα βράδια δεν μ' άφησαν μα τι να κλείσω
Και λένε
Γυρνά πίσω
Αν το χατήρι τους κάνω ίσως απόψε το βράδυ ρε μίσο
Γυρνά πίσω
Απ' το πεπρώμενο κανένας δεν ξέφυγε και ήρθε ο καιρός να γυρίσω
Γυρνά πίσω
Αν το χατήρι τους κάνω ίσως απόψε το βράδυ ρε μίσο
Γυρνά πίσω
Απ' το πεπρώμενο κανένας δεν ξέφυγε και ήρθε ο καιρός να γυρίσω