ปิดตาบ้างก็ได้ คงไม่ตายหากไม่รู้เรื่องบางอย่างที่มันทําให้ร่มเจ็บและต้องช้ําใจขนาดนี้หากลอมมองใกล้ ใกล้ใครจะรู้สักวันหนึ่งในวันที่หัวใจคนเปลี่ยนแค่บอกลา ก็คงดีกันนี่แหละความรักมีช้ําเหมือนเรื่องธรรมดาฉันก็เลยมีน้ําตารักเข้ามาแล้วก็ไปมันเลยทําให้ฉันเข้าใจในวันนี้ที่เจ็บก็เพราะรู้ที่เจ็บก็เพราะลืมอยากยังไม่ชิมขึ้นกับการจากลาแม้ก้อนอยู่แล้วต้นเหตุที่ท้ายล่มผ่านผ่อนเปลี่ยมผ่านอาจเจ็บก็เพราะรักอาจเจ็บนานเพราะร้องเพราะรักเมื่อ วันวันแล้วไม่เคยช่วยหลบความเจ็บให้จากหาย เก็บความรู้สึก มีเพียงน้ําตามันแล้วไม่ช่วยให้ฉันสุดท้ายก็ร้องหาย มีน้ําตาเดินใบไม้ รัวรอบาดแค่ลมผัดผัด ก็สวยงามกันนี่แหละความรักกันนี่แหละความรักนี่ช้ําเหมือนเรื่องธรรมาณเธอมี chunkฉันเกล Anythingน้ําตารอขึ้นมาลากับไปมันได้ทําให้ฉันเข้าใจในวันนี้ที่เจ็บก็เพราะรู้ที่เจ็บก็เพราะลืมอยากยังไม่ชิมกับการจากลาแม้รู้ ก่อนอยู่แล้วตอนแล้วเห็นเหตุที่สายลมผัด ผ่านเพลียงผ่านหนึ่งอาจเจ็บก็เพราะรัก อาจเจ็บนานเพราะรักมือวันเวลาไม่เคยช่วยลบ ความเจ็บให้จางหายเก็บความรู้สึก มีเพียงน้ําตาเมื่อนานไม่ช่วยให้ช้างและมันเป็นชั้นแดงที่ทรมานเป็นพยายามอยากรู้ทุกอย่างที่เธอไม่เคยอาจถ้าหากย้อนเวลากลับไปวันวานอยากลืมทุกอย่างปล่อยให้รักตั้งตา อยากต้องรู้แล้วเป็นแบบนี้ที่เจ็บก็เพราะรู้ ที่เจ็บก็เพราะลืมที่เจ็บก็เพราะรู้ ที่เจ็บก็เพราะลืมยังไม่ชินกับการจากละ แม้รู้ก่อนอยู่แล้วต้นเหตุที่ทรายลมผ่าน ผ่านเปลี่ยนพันอาจเจ็บก็เพราะรัก อาจเจ็บนานเพราะรักมากวันเวลาไม่เคยช่วยลบ ความเจ็บให้จังหายเก็บความรู้สึก มีเพียงน้ําตาเวลาไม่ช่วยให้ช้าลืม