Бұл өмірде берілместен талас қайраға,
Сеніге үміз бірге жүрсік жараспайды ма?
Алын байдың қамалдай, баққысың боқын алмай,
Ешбір баян таб алмай, үліккен бір дәурен.
Жалға жайлық қамалдай, жаң қумарым қан алмай,
Қайтайын алып оралмай, кеткен бір дәурен.
Ал бағаштың күліндей қолып бұрасын сен,
Аққазандай ағысқа ұмтыласын сен,
Еріктегі деп ойласам үшін шығарсын сен,
Қасында ғып күн шығарсын сен.
Қасында ғып күн шығарсын сен.
Сен түлгенде менің жаным жадырағандай,
Жалқысың бай ошып кетпе бағыма қоңдай,
Талиадай тасыған, кейдеші деп жасыған,
Бәрініңде басынан кешкен бір дәурен.
Бетеге дейбек сегі, талғы шықтай шөбсегі,
Ақша бұлттай көксе де көшкен бір дәурен.
Алғаштың бүліндей құқырасын сен,
Ақсызың дай ағысқа ұмтыласын сен,
Еріектегі деп ойласам үшін шығарсын сен,
Қасында ғып күн шығарсын сен.
Қасында ғып күн шығарсын сен.
Алғаштың бүліндей құқырасын сен,
Ақсызың дай ағысқа ұмтыласын сен,
Ә�ЙЫ.