Κινέβορες γενικά που φλάξει η σοβράμπη
και θα σηκωθώ μαθάν απλά
Μια στον τοίχο μου σκιά και πέφτω πάλι
ελπίζοντας να βρω το κάτι που με τράκε
Κινέβορες γενικά που τραγουδάω σε σκιές που βλέπω σε τοίχους αργά
Μακάρι να τα ακούγαν αυτά γιατί νομίζω
κάτι υπάρχει για σαπλά είναι σκιά και
Μου ρώτησε προχθέσι γιατί τα τραγουδώ αυτά ζω μες
στο χρώμα μα δεν βγαίνει αυτό το feeling στα γραπτά
Είμαι όλο έξω σαν τους φοιτητές που θέλαμε
μικρά μα συνεχίζουν να νοσάγραφω κακά
και εγώ τι να της πω πως δεν είμαι απόσω
στο βλέπουν απλά βλέπω απόλυτο γκάμπα
μόνο τα σκούρα χρώματα γυρνώ στην
παλιά πόλη στην Κέρκυρα τα ξημερώματα
κι αφήνω απότυπωματα σε τοίχους αναπνέω τη
βρώμα από τους γύρω κουτσομπόλιδες κατοίκους
σκεφτείνω την απορία τους όταν ακούν
τους χτύπους από το διαμέρισμα που μένω
και η δική τους περιέργεια τους κάνει να κοιτούν τι έκανα πριν που
εγγράφω ένα τετράστιχο ακόμα για μια φίλη
που είχα να τη βλέπω κάθε μέρα αλλά τώρα
θα κλείσουμε ένα μήνα που δεν τα λέμε
καλά και πλέον ξέρω πως δεν φταίω για αυτά
μα βλέπω μέρες τα παιδιά να χαίρονται με το τίποτα
στις μέρες τους κι εγώ προβληματίζομαι στεχνά
η μάνα μου το λέει η ευλογία μας συχνά παρακαλώ
να μάθω πως να χαίρομαι κάνοντας τίποτα
μέσα στη μέρα συχάθηκα τη μορά που ήρθε εκείνη
η μορά που έλεγα μην έρθει εκείνη η μορά
και ξέρω πως δεν έχω τρελαθεί μα ναι να ακόμα
πέσει ο δόξο ραπ ώστε να είναι εκεί όταν θα φύγω
Κι είναι φορές γενικά που θα ξυπνήσω βράδυ και θα σηκωθώ μα θα αναπλά
Μια στον τοίχο μου σκιά και πέφτω πάλι
ελπίζοντας να βρω το κάτι που με τράκε
Κι είναι φορές γενικά που τραγουδάω
σε σκυρές που βλέπω σε τοίχους αργά
Μακάρι να τα ακούγαν αυτά γιατί νομίζω
κάτι υπάρχει κι ας απλά είναι σκυράκια
Άφησα πίσω τόσο όταν μ' άφησαν πίσω κι είπα πως δεν θα ξαναγυρίσω
Την μαύρη καρδιά μου έκανα πέτρα και πριν
φύγω πίσω πέταξα αυτή τη φορά δεν θα λυγίσω
Παλιό φίλε άμα δεις τα παιδιά πες τους
για από μένα κι ότι δεν θέλω πολλά πολλά
Το δίθεν ενδιαφέρον τους πια δεν με
συγκινεί όπου γεννάνε να είναι καλά
Κι αν σε ρωτήσουν τι κάνω που πάω πες τους πόσο που είμαι γελάω
Πως τους φόβους μου σιγά σιγά νικάω πες
τους πως την ξεπερνάω δεν την έχω ανάγκη πια
Πες τους πως μ' έχεις δει να μην τα
παρατάω με τους ότι έβαλα μια λότα
Μάτια μου άνοιξα κοίδα γυρίσα σελίδα πόπασε μέσα μου η καταιγίδα
Ποτέ ξανά στα ίδια ποτέ ξανά συντρίμια πες
τους για όλους και για όλα υπάρχει ελπίδα
Πες τους πως κανέναν τους δεν ξέχασα με βρήκα όταν
τους έχασα ευθυνόνται κι αυτοί για αυτό που έγινα
Πες τους ευχαριστώ πως δεν μου λείπουν να
μου λείπουν απόψε κέρδισα κέρδισα κέρδισα
Κινέ φορές γενικά που θα ξυπνήσω βράδυ και θα σηκωθώ μα θα'ν απλά
Μια στον τοίχο μου σκιά και πέφτω πάλι
ελπίζοντας να βρω το κάτι που με τράκε
Κινέ φορές γενικά που τραγουδάω σε σκιές που βλέπω σε τοίχους αργά
Μακάρι να τα ακούγαν αυτά γιατί νομίζω
κάτι υπάρχει κι ας απλά είναι σκιά και...