เจ้าท่องฟ้าเจ้าแหวง ก็มีน้ําตาหยดลงมา
ในวันที่เธอร่ําลาย
มีท่องฟ้ากําลังร้อง ใครเป็นเพื่อนฉันคนนี้อยู่ใช่ไหม
ร้องไห้คนเดียว ไม่มีใครมาสนใจ
ทุกเรื่องดีๆ มันกําลังจางหายไป
เหมือนโลกทั้งใบเหลือเพียงแค่ฝนและฉันเท่านั้น
เหมือนฉันยังจมในดุดูแห่งน้ําตา
เหมือนแปลในใจมันไม่เคยเจอร้ําสา
แม้นานเท่าไหร่ก็เจ็บเท่าวันที่เราจบกัน
ปากน้ําตา ทิ้มนั้นไหลมา
ไม่อยากคิดถึงพากเรา ไม่อยากเหงาอยู่อย่างนี้
เจ้าท่องฟ้าเจ้าแหวง ก็มีน้ําตาหยดลงมา
ในวันที่เธอเริ่มลา
ในท่องฟ้ากําลังร้องหายเผ็ด ๆ ฉันควรหนีอยู่ใช่ไหม
เมื่อมองฟ้าที่ไหร่ ก็มีน้ําตา
ไม่มีวันที่เธอจะเคล่นย้อนมา
ในท่องฟ้ากําลังร้องห้ายเผ็ด ๆ ฉันควรหนีอยู่ใช่ไหม
ให้อาจฟ้นปนน้ําตา
ฟ้าร้องเมื่อไหร่ ก็ทําให้ใจฉันไหวหวาน
เมื่อไม่มีเธอ คนนี้จะเคยอยู่ข้างกัน
แค่ล้มเบาๆ ยังทําให้คิดถึงเธอทุกครั้ง
ปากน้ําตา ที่มันไหลมา
ไม่อยากคิดถึงภาพเรา
ไม่อยากเหงาอยู่อย่างนี้
เจ้าท่องฟ้าเจ้าเอง ก็มีน้ําตาหยดลงมา
ในวันที่เธอร่ําลาในท่องฟ้ากําลังร้องห้ายเผ็ด ๆ ฉันควรหนีอยู่ใช่ไหม
เมื่อมองฟ้าที่ไหร่ ก็มีน้ําตา
ไม่มีวันที่เธอจะคืนย้อนมา
ในท่องฟ้ากําลังร้องห้ายเป็นเพื่อน ๆ ฉันควรหนีอยู่ใช่ไหม
ให้หัดฝนปนน้ําตา
ในท่องฟ้ากําลังร้องห้ายเป็นเพื่อน ๆ
ฉันควรหนีอยู่ใช่ไหม
เธอมองฟ้าที่ไหลก็มีน้ําตา
ไม่มีวันที่เธอจะคืนย้อนมา
ในท่องฟ้ากําลังร้องห้ายเป็นเพื่อน ๆ
ฉันควรหนีอยู่ใช่ไหม
ให้หัดฝนปนน้ําตา
*
