ส
งสัยตั้งแต่มีข้อความ
เธอแย่งด้วยน้ําเสียงรําคาญ
ด่าฉันว่าหึ้งทําไม
เขาไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เพื่อนที่ทํางาน
ที่คุยก็เพราะต้องคุยเรื่องงาน
แต่เธอก็หายไปนานสองนาน
ที่ได้ยินคือเสียงหัวเราะที่จริงใจ
เป็นใครก็ทนไม่ไหวมันสงสัย
แค่อยากรู้ รู้ รู้ ว่าเธอนั้นมีใช่ไหม
ที่เธอบอกว่าไม่ใช่
แล้วเธอก็ไล่ฉันไป
แ
ค่อยากถามว่ามันคือเขาใช่ไหม
ที่บอกไม่มีอะไร
ที่บอกว่าไม่ใช่ใครก็เป็นแค่เพื่อนที่ทํางาน
เธอบอกว่าเธอรักกันแต่ตอนนี้ขอทั่วไปปาตี้ กับคนที่บริษัทข้อง fairy ต้
องรับเบื้อ จัมพเดือนหนี้ไม่ต้องไปรับ เดียวเพื่อน มาส่งคนดีในรู้จักดี
ขอบคุณที่เมื่อวาน ก็ชวนเธอคุยงานถึงตอนเตี๋ยง
ดึกแล้ว เธอยังไม่กลับ เธอไปไม่รับร่งดูหน้ากรโกโม
เธอยื้ออี��들이์เค้ากับเธอเหมือนได้พรฐับ
ฉันร้องโอ-โอ ยืนชมอยู่สักพัก ฉันพันหลังกลับการปรอง
ไพ้ ฮั้ย รู้แล้วทําไมเธอเปลี่ยนไป ไม่รับฉันเลย สักเบิ้ล โทร
ก็รู้ .
.
.
.
รู้ว่าเธอนั้นนี่ใช่ไหม
ที่เธอบอกว่าไม่ใช่
แล้วเธอก็ไล่ฉันไป
แค่อยากถามว่ามันคือเขาใช่ไหม
ที่บอกไม่มีอะไร
ที่บอกว่าไม่ใช่ใคร เขาเป็นแค่เพื่อนที่ทํางาน
ไม่อยากจะถามใบๆเพราะฉันก็รู้ว่ามันน่ารําคาญ
แต่คงต้องถามเลยเพราะอยากจะรู้เธอไปไหนเมื่อวาน
เธอบอกว่างานยุ่ง เธอบอกกูไม่ต้อง serious
เธอบอกว่าไปกันเพียบนะไม่ต้องเครียดไปกับเพื่อนที่ทํางาน
ก็อยากจะเชื่อนตา แปลเอิญว่ากูได้เห็นกับตา
ท่าที่คงเจอกับเขามันบอกได้เลยว่า
Going too far
© Nina
ว่าเรา
รู้
ก็รู้
รู้
ว่ามีใช่ไหม
ที่เธอบอกว่าไม่ใช่
แล้วเธอก็ไล่ฉันไป
แค่อยากถาม
ว่ามันคือเขาใช่ไหม
ที่บอกไม่มีอะไร
เป็นแค่เพื่อนที่ทํางาน