เร
ื่องเรา
ที่เราได้ใช้ร่วมกัน
คืนวัน
เปลี่ยนพันเท่าไร
ไม่ทําให้ใจเราไหววัน
ก็เพราะเธอ
ฉันงดงาม
หวายดังหมู่มวนดอกไม้
อบร้อมกันแม้ยามที่โลกหกร้าย
ฉันรักเธอมากเหลือเกิน
ในทุกๆวันที่เราได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
มันคงไม่ค่อยหายหว
ัง
ที่จะเข้ามั้ย
จบเช้าหรือว่าคําเผ็น
ในบางเวลา
อาจมีบางครา
ที่เราไม่เข้าใจกัน
แต่ทุกปัญหา
มีเธอเคียงข้าง
คอยห่วงใหญ่กันและกัน
ในทุกๆวันที่เราได้ใช้ชีวิตรวจกัน
และเรื่องรอมากมายที่กลันออกมาจากหัวใจ
ฉันมีใจที่ได้พบรักที่สานงดนาน
เกรียบเหมือนเธอเป็นดังดอก
ไม่เลยยอมให้ใครได้ถือ
แม้เส้นทางมีขวาน
นั้นแต่ฉันจะทําก็คือ
เคียงข้างเธอไปจนสุด
ท้ายทุกเช้าหรือว่าคําเผ็น
ฉันจะขอสุยักษ์
ยืนให้เราได้อยู่ด้วยกัน
ให้เธอเป็นดังดอกไม่ทนฉันแค่เพียงผู้เดียว
และฉันมีแค่เรา สองจากมีไปจนนิวรั้น
เพราะเธอเพิ่งแสงยามฉัน
เพราะเธอ แค่ความหมายของสิ่งนั้น
ยังไงก็ยังมีเธอข้างๆกัน
ให้เป็นนี้แล้วความในใจฉันว่าเธอยังเป็นดังดอกไม่ทันความรสง่า
