ว
ันก่อนก่อนที่เราเคยรู้ใจกัน
ครั้งก่อนก่อนคลานั้นมีฉันมีเธอ
อยู่เคียงกันใจฉันและเธอ ต่างต้นเผลอความรักให้กัน
รักที่เราเคยก่อไว้พร้อมๆกัน
รักที่เราเคยไฟหา
รักที่ไม่เคยจะคิดเลิกรา แต่ต้องมาถึงคราว
เริ่มมาจากครานั้นตัวฉันมัวเพลิน ให้บางสิ่งมาเดินปลนรักในใจ
อยากให้หาประสาพุชาย
แบ่งปัญญัยไปให้สังคม
มีเวลาให้เธอ แต่ให้น้อยเกินไป
ฉันทิ้งเธอให้คืนคม
ฉันใช้เวลาเพื่อรักษาสังคม
ดังชื่นชมผู้อื่น
แต่เมื่อมาถึงวันที่ผันแปลไป
ฉันนั้นเข้าใจของแท้
รู้ว่าผิดของใคร ทําให้เธอแปล
รักแท้ไปดังผู้อื่น
แล
ะเมื่อมาถึงวันที่ผันแปลไป
ฉันนั้นเข้าใจของแท้
รู้ว่าผิดของใคร ทําให้เธอแปล
รักแท้ไปดังผู้อื่น
ฉันนั้นคนเดียวผิด ฉันนั้นคนเดียว และฉันคนเดียวที่แพ้
รู้มืดไม่ใจ แต่สายเกินแก้ แต่ฉันยังรักเธอ
ฉันนั้นคนเดียวผิด ฉันนั้นคนเดียว และฉันคนเดียวที่แพ้
รู้มืดไม่ใจ แต่สายเกินแก้ แต่ฉันยังรักเธอ
