ท
้องฟ้าที่เคยมองว่าสดใส
เพื่อนฟ้องสนิทคอยคอยเหลือนหาย
ฉันสิ้นยินดีไม่ว่าสิ่งไหน
ฉันไม่เข้าใจทําไงจะหาย
ฉันเคยสุกกับอาหารแต่วันนี้ยากจะกลืน
ฉันเคยหุ้นแต่วันนี้กอดตัวเองก็ยังน้าว
ฉันเคยลองหัวร้อแต่มันเกินไปอายาว
ฉันไม่ไหว
โอ้...
ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามีใครรักฉันไหม
ฉันคิดทบทวนอยู่ว่าเราควรอยู่ตรงไหน
หรือควรไม่เคยเปลี่ยน
แต่ตัวฉันไม่อาจจะเข้าใจ
เราเปลี่ยนไป
โอ้...หรือโลกใบนี้ไม่ใช่ของเราเลย
ฉันเริ่มไม่รู้ต้องทําสิ่งไหน
แกล้งยิ้มแต่ใจของฉันสะลาย
ทุ่มชุดที่มีให้ดูสดใส
เพื่อซ่อนความเจ็บที่ไม่เคยหาย
ฉันเคยสู้กําอาหารแต่วันนี้ยากจากเหลือน
ฉันเคยอุ่นแต่วันนี้กอดตัวเองก็ยังน้าว
ฉันเคยลองหัวร้อแต่มันเกินไปอายาว
ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามีใครรักฉันไหม
ฉันคิดทบทวนอยู่ว่าเราควรอยู่ตรงไหน
หรือคนไม่เคยเปลี่ยนแต่ตัวฉันไม่อาจจะเข้าใจ
เราเปลี่ยนไป
โอ้โห
โอ้โห