ไม่อาจตอบได้เลย
ว่าได้เหตุอันใดนะ
ใจฉันเฝ้ารอ รอเจอ
แต่เธอทุกครั้ง
และไม่อาจตอบได้เลย
ใจเธอจงเรียกหา พระลํานาพันมนาทั้งเธอ
รู้สึกไหม
หัวใจสองเราผูกกัน
คลายดังว่าเธอกับฉัน หวนพบคืนวันกลับมา
ถ้าได้พบสกตากัน
เพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวอลถึงเธอ
เจ้าจอมได้จองควัน
ฉันพายไปให้เธอเสร็จแล้วจบจาก
นานพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
ไม่อาจตอบได้
เลย
หากสักวันเธอพลังหาย ใจฉันคงสลายชีพมาหลาย
เธอรู้ไหม
หัวใจสองเราผูกกัน คลายดังว่าเธอกับฉัน หวนพบคืนวันกลับมา
จะได้พบสกตากันเพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวอลถึงเธอเจ้าจอมได้จองควัน
ฉันพายไปให้เธอเสร็จแล้วจบจากนานพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
แม้ฉันตายคิดว่าให้เราต้องไกลห่าง จะยึดมันด้วยชีวา จะขอรักเธอเท่านั้น
จะได้พบสกตากัน เพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาแสนนาน
เฝ้าห่วงหาอาวอลถึงเธอเจ้าจอมได้จองควัน
ฉันพายไปให้เธอเสร็จแล้วจบจาก
นานพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
แม้นั้นก็ต้องสกตากัน
เรากับฉันได้รักรักเธอมาแสนนาน
ห่วงหาอาวอลถึงเธอเจ้าจอมได้จองควัน
ฉันพายไปให้เธอเสร็จแล้วจบจาก
นานพบชาติใดฉันขอรักเธอผู้เดียว