Αναμνήσεις πραγμάτα,
σχέδια και οραμάτα,
δάση αναμμένα στο μυαλό μου τα χαραμάτα.
Πέρες μας και βραδιά μας,
χαρτινά καραβιά μας,
πήρανε το δρόμο της βροχής μπροστά στα μάτια μας.
Γύρισα σελίδα κι όμως αναπάγωσε ο χρόνος,
κάτι μέσα μου με σπρώχνει να'ρθω να σε βρω.
Σε ψάχνω σε πεζοδρομούς,
πλατείες,
σε παράκια,
συναυλίες,
από μακρία για λίγο έστω να σε δω.
Μωρό μου,
άκουνε,
σου λέω άκουνε,
τον κόσμο όλο κι αν γυρίσω στη σελίδα σου θα ζω.
Μη φεύγεις, άκουνε, δεν θα ξαναχούμε,
αυτό που οι δυο είχαμε ζήσει τότε θέλω να σε δω.
Κάτι άδεια Σαββάντα,
περιμένω θαύματα,
μάτα εμποδίζεις τους υψών εισόδω φραγμάτα.
Σε καρδιές ανοίγεσαι,
με στιγμές αμύβεσαι,
μάσε κάτι πτώσεις,
πρωινές κι εσύ συντρίβεσαι.
Γύρισα σελίδα κι όμως αναπάγωσε ο χρόνος,
κάτι μέσα μου με σπρώχνει να έρθω να σε βρω.
Σε ψάχνω,
σε πέζω δρόμους,
πλατείες,
σε παράκια,
συναυλίες,
από μακρία για λίγο έστω να σε δω.
Μόνο μου άκουμαι,
σου λέω άκουμαι,
το κόσμο όλο κι αν γυρίσω στη σελίδα σου θα ζω.
Μη φεύγεις άκουμαι,
δεν θα ξανάχουμε αυτό που οι δυο είχαμε ζήσει τότε θέλω να σε δω.
Γύρισα σελίδα κι όμως αναπάγωσε ο χρόνος,
κάτι μέσα μου με σπρώχνει να έρθω να σε βρω.
Σε ψάχνω,
σε πέζω δρόμους,
πλατείες,
σε παράκια,
συναυλίες,
από μακρία για λίγο έστω να σε δω.
Μόνο μου άκουμαι,
σου λέω άκουμαι,
το κόσμο όλο κι αν γυρίσω στη σελίδα σου θα ζω.
Μη φεύγεις άκουμαι,
δεν θα ξανάχουμε αυτό που οι δυο είχαμε ζήσει τότε θέλω να σε δω.