Βρέχει πάλι απόψε
Κάποιος περνάει απ' το σπίτι σου μπροστά
Στέκει και κλαίει στη γωνιά
Έχει στο στήθος της αγάπης τη φωτιά
Στα χείλη του την παγωνιά
Έλα μπες σαν άστρο στη μικρή σου την αυλή
Κι ήσουν για τα γόρια μια ολόγλυκια πληγή
Τώρα το σκοτάδι πέφτει αργά στη γειτονιά
Έχεις λυσμονήσει την αγάπη την παλιά
Κάποιος περνάει απ' το σπίτι σου μπροστά
Στέκει και κλαίει στη γωνιά
Έχει στο στήθος της αγάπης τη φωτιά
Στα χείλη του την παγωνιά
Βρέχει πάλι απόψε στα δρομάκια τα φτωχά
Κι όμως στη δική σου τη γωνιά είναι ζεστά
Έχεις λυσμονήσει την αγάπη την παλιά
Βρέχει πάλι απόψε στη μικρή τη γειτονιά
Κάποιος περνάει απ' το σπίτι σου μπροστά
Στέκει και κλαίει στη γωνιά
Έχει στο στήθος της αγάπης τη φωτιά
Στα χείλη του την παγωνιά
Έχει στο στήθος της αγάπης τη φωτιά