วันใดเธอคืนคมเมื่อรักจากไป
ไม่อาจ
ลืม
ลืม
ลืม
ลืม
ลืม
ลืม
เธอบอกฉันรัก
เราสอง หัวใจมั่นไว้ไฟปอกเคียงครอบคู่กัน
แต่ใหญ่เธอลืมรักเราเศร้าพลัน
ก่อนเราเคยให้สัญญาเธอลืมเหลือน
ชื่นทิดใจ
จะลืมเธอไม่อาจเลิ้อใจไฟถึง
รักเอ่อเคยฝันเคยสิ้นใหญ่จนเปลี่ยนไป
นี่เธอคงลืมรักช่างใจ
นานเนินนานแค่ไหนใจยังประบมเพ้อ
เจ็บใจจําระกําชอบช้ําดวงใจ
ฉันในใจมันเสนอ
เธอคงยังไม่เคยพบความมีความดังเธอเคยทําไว้
สักวันนึงเธอนั้นคงรู้สึก
ว่าคนที่ชําหัวใจ
เจ็บจนมองไม่สุดทน
สักวันนึงเธอนั้นคงร้องหาย
หมดสิ้นคนเห็นใจมองหมุน
เย้ เย้ เย้ เย้
อย่างเราตรงเดียวได้ หมดสายใหญ่
ไร้รักเคียงคู่กาย
แต่เธอยังคงเริ่ม รึง ลุ่มหลงใจ
เป้นนั้นอาจชอบช้ํา แต่ฉันขอจําฝังใจ
วันใดเธอคืนคม เมื่อรักจากไป
ไม่อาจลืม
วันใดเธอครุนคม เมื่อรักจากไป
ไม่อาจลืม