Δίκος σπίτι, δίκος πρήμα,
πληγωμένη στην καρδιά,
ένα ακόμα πάλι θύμα,
μες στον ψεύτικο ντουνιά.
Ποιος με θέλει, ποιος με θέλει,
άδεια και ρωτάκουλο,
Ποιος με θέλει,
ποιος με θέλει,
άδεια και ρωτάκουλο.
Μια καρδιά ήταν δική μου,
μου την κλέψανε κι αυτή,
κι έτσι γίνει κι η ζωή μου
μαύρη κι αράχνη σωστή.
κι έτσι γίνει κι η ζωή μου
μαύρη κι αράχνη σωστή.
Ποιος με θέλει,
ποιος με θέλει,
άδεια και ρωτάκουλο,
Ποιος με θέλει, ποιος με θέλει,
άδεια και ρωτάκουλο.
Άλλοι κλαίνουν κι άλλοι γελούνε,
έτσι είναι η ζωή,
κι αν τον πόνο σου κοιτούνε,
όμως ποιος σε σύμπωνει.
Ποιος με θέλει,
ποιος με θέλει,
άδεια και ρωτάκουλο,
Ποιος με θέλει,
ποιος με θέλει,
άδεια και ρωτάκουλο.
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật