*
*
Ποια ανάμνηση που είχα απ' την καλή μου
Είναι μεγάλος καημός να αγαπάς και να ζεις χωριστά
Σε καταντά η ρημά της σωστό η σκληρή μοναξιά
Γύρνα καλή μου να ανθίσουν ξανά τα λουλούδια
Και να γεμίσει η αυλή μας χαρές και τραγούδια
Μου είχες τυχίσει πως ήρθαμε μαζί μας
Πολύ που δεν είσαι κοντά μου
Με αγωνία παίρνω τη σκληρή μοναξιά μου
Μοιάζω κι εγώ σαν λουλούδι ξέρω διψασμένο
Και τη δική σου δρόσια να μου παίρνεις προσμένο
Έφυγες και κατάλαβα τι άξιζες για μένα
Όλα τα βλέπω αγάπη μου κλωμά και μαραμένα
Είναι μεγάλος καημός να αγαπάς και να ζεις χωριστά
Σε καταντά η ρημά της σωστό η σκληρή μοναξιά
Η σκληρή μοναξιά
Γύρνα καλή μου να ανθίσουν ξανά τα λουλούδια
Και να γεμίσει η αυλή μας χαρές και τραγούδια