อันคําโบราณกล่าวข้าวนานมา
คําราคพวกผู้ชาย หวาจัดดูงั่ว ให้ดูที่ห้าง จัดดูนาง
ให้ดูแม่
ดูหายเด็ก ดูหายถึงใหญ่ หัวนุ่มๆ
ที่กลุ้มเหลืองรัง
หวานออกห้าง
จะบอกให้ ห้าจักซื้อหัวดูให้ถัวเสียกร
ห้าง่ามออร่าชน
จินซื้อเปยิ่ง จัดดูผู้หยิง
ห้องตามไว้ อย่าลงความงาม อย่าตาบใจตัว จงรู้ให้ชัวร์
อย่าลงความรวย ความสวยอดอด แล้วตาจะบน
ไม่ให้ใคร
คนสวยเหนือห้อง คนต้องไม่เว่น
เจ้ารถจึงเล่น
เหลือขลักนาย เหมือนน้องนายนั้น
คนตามจะแดดเต็ม ไม่จากกระเสริม
คนมือไว้ ถ้ารักคนสวย
ต้องรวยความกลุ่ม หัวออกบนมุม
ต้องช่ําใจ ถ้ารักคนสวย
ต้องรวยเงินพังหมด เงินหมดวัง
รักยากไป
คนสวยไพนอบ ชอบร้อบชอบร้อน ถ้าความแตกนอน
นั่นไม่ได้
คนสวยทีนี้ สวยทีนามใจ จงเหลือขลักใคร เป็นผู้ชีวา พบอย่างสลด
ว่าสอบสิ้นสาว ผิดไม่ใจสาว
อย่างโซกา ชอบชับในกิน จงผิดห้าผู้ แล้วจงรู้ ว่
ามีตํารา ต้องจําพาสิ้น ไม่คิดเรื่องรัก ออกจึงไม่ได้
ห้าม เมื่อแล้วมา ว่าจะดูนาง ยากกันแม่ หมดเรียนดีแท้ ไม่ช่ําปุรา
