*Ρώσε κοπελιά μου θεέ μου τι τόσες σου χαρές πως τη μοιράζεις πέ μουΠως τη μοιράζεις πέ μου και δεν θυμούμαι ένα χρουλί να πάρω εγώ ποτέ μουΣ' όλους τους ανθρώπους η χαρά που κεραέ τι κάνειΠου κεραέ τι κάνει μαγό, μαγό με φαίνεται μακριά κι η χαρά τσι δεν φτάνειΠολλοί κερί με δέρνουνε πολλοίΠολλοί κερί με δέρνουνε πολλοίΚερί με δέρνουνε μα οι κλόνοι μου δε σπούνεΌπα μα οι κλόνοι μου δε σπούνεΓιατί χωρίζεσαι δυνατές βαθιά και με κρατούνεΤα φύλακια με πέσανεΤα φύλακια με πέσανεΚι ανε σου σπάσαν κλόνοιΚι ανε σου σπάσαν κλόνοι μη γλες δεν τρώμα η άνοιξη που πέθει μα σημώνειΌσο κι αν είναι αβάσταχτεςΌσο κι αν είναι αβάσταχτες οι πρίκες του κορμιού μουΟι πρίκες του κορμιού μου η σκέψη σου φτερόκοπα στο φρούδι του μυαλού μουΤα καλή μετά τους εβδάΤα καλή μετά τους εβδά με μάχαιριες πλερώνωΜε μάχαιριες πλερώνω γιατίΓιατί έχω ατζουμπαλή καρδιά και δεν τη συμμορφώΤα νιάτα κοπελιά μου ταΤα νιάτα που καταλυθούν διχώς να γλέντιστούνεΔιχώς να γλέντιστούνε ταΤα ξεφωσίνια κι όρικες σφαιρές και δεν γεντούνεΣφαιρές και δεν γεντούνε τα χέρι μουΕντάξε, εντάξε πως είναι κιόρικες φερές και δεν κεντούνε