แ
ววตาที่เธอมองฉันวันนี้
ท่าที่ที่ดูว่าฉันไร่ความหมาย
เกินใจเธอทนและรับเก็บไว้ข้างใน
จากที่คําสุดท้ายเธอพูดว่าลาก่อน
ตากสลายน้ําตามันคอยเคยไหล
เมื่อเธอเดินจากฉันไป
เธอคงไม่รู้
ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน
จะฝืนตัวเองเท่าไร
ก็นอนไม่หลับทั้งคืน
นาย
อยู่กับชีวิตชําชําอย่างนี้
ฉันค่อยมีมีเธอกอดไว้มันยังไม่ชินที่ฉันต้องอยู่คนเดียว
เป็นอะไรตัวฉันไม่รู้
แต่ก็ดูเธอเหมือนว่ารักแค่เพียงฉัน
ใจเลยไม่เคยเตรียมรับสถานการณ์
ฉันต้องโดนเธอพูดให้เลิกรักกันไป
โอ้...
หัวใจมันตากสลายน้ําตามันคอยเคยไหล
เมื่อเธอเดินจากฉันไป
เธอคงไม่รู้
ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน
จะฝืนตัวเองเท่าไร
ก็นอนไม่หลับทั้งคืน
จะเป็นอีกนานแค่ไหน
อยู่กับชีวิตชําชําอย่างนี้
ฉันค่อยมีมีเธอกอดไว้
ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว
ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว
อย
ากให้เธอรู้
ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน
จะฝืนตัวเองเท่าไร
ก็นอนไม่หลับทั้งคืน
จะเป็นอีกนานแค่ไหน
อยู่กับชีวิตชําชําอย่างนี้ฉันค่อยมีมีเธอกอดไว้
มันยังไม่ชิน
ที่ฉันต้องอยู่คนเดียว
แต่ฉันยังอยู่วันนี้เพราะฉันจะอยู่รอเธอ