Φτώχεια δε μπορείς σκάρτους να μας βρεις
κι όμως μας εκλήσες τη στράτα μας
έγινες για μας μόνιμος δραχνάς
και στραπατσάρισες τα νιάτα μας
Για το ψωμί κι εμείς παλέψαμε
μας στήραν ας χωρίς να πτέξαμε
τώχεια μας έκλησες τη στράτα μας και στραπατσάρισες τα νιάτα μας
Είμαστε κι εμείς δέντρα της ζωής
πάνω στη δίψα και τη νιώτη μας πάρε ό,τι ζητάς
κι αφήσε και μας να μας χαρούνε οι ανθρώποι μας
Για το ψωμί κι εμείς παλέψαμε μας στήραν ας χωρίς να πτέξαμε
φτώχεια μας έκλησες τη στράτα μας και στραπατσάρισες τα νιάτα μας
και στραπατσάρισες τα νιάτα μας