ประตูห้องเจ้า มีรองเท้าหญิงชายคู่กัน
หน้าห้องนั้น เพศพีรําพันว่าโดนย่ําใจ
ร้องอยู่ห้องทาง
ได้รู้ถึงความเป็นไป
ผู้หญิงที่พีวางใจ เขาพาชายแดกในห้องนอน
มีรองเท้าหญิงชายกล่อหลอกห้อง
ภาพมันฟ้องตอนพี่มาเจอ
จองดูบ้ารองเท้าผู้ชายเหนื่อยใจทอดทอด
ยิ้มเสียงร้องหญ้า จัดจาอะลอยจากห้องนอน
หัวใจพี่คงสะท้อน น้องอาทรอยากคอยดูแล
บาดแพ้หัวใจแม้ใครเป็นพี่
โดนแบบนี้คงคิดมันชีชายชูแน่ๆ
แต่พี่หยุด
และย่อมย่อมเป็นผู้แพ้ จิตใจของพี่งามแพ้ น้องอยากดูแล ปิดแพ้ในใจ
พี่ลาห้องเจ้า อย่างเสื้อเง่า เมื่อเขาบินจอด
อูอาทรห้องข้างอาวอล ด้วยความเผ็นใจ
หากไม่รังกิจ และคุยห้องเค้าเป็นราย
รองเท้าพอดหวังข้างใน และในใจเก็บเกิน
ภาษาภูมิธรุ่น
พี่ลาห้องเจ้า อย่างเสื้อเง่า เมื่อเขาบินจอ
ผู้อาทรห้องข้างอาวอล ด้วยความเผ็นใจ
หากไม่รังกิจ แวะหุยห้องข้างเป็นไร
รองเท้าทอดวางข้างใน และในใจน้องมียาทา