อยู่กับเธ
อแล้วเหนื่อย กับความเรื่อยเปลื่อย กับรักที่หลังเล
หนึ่งจะเอาสอง แตกออกเป็นสาม ใจมันช้ําจนจําเจ
เจ็บจนชินมันกินในหัวใจ
ลึกเข้าไปก่อนใจลงทุกที
เจ็บจนใจล้ามาเป็นปี ก็ทน
เจ็บไปเจ็บมาทุกวัน ก็เลยหมด
ลังจะเสียใจไปกว่านี้
อยากจะมีใครก็เชิญได้เลยเต็มที
จะให้ช้ํา ช้ํา ไปกว่านี้
ไม่มีทาง
ใจไม่มีให้เจ็บ
ไม่มีเหลือเก็บ
เอาไว้ให้รั่งแก่
เยียบก็ไม่ช้ํา ย่ําก็ยังไหว หนักยังไรก็ไม่แค่
เจ็บจนชินมันกินในหัวใจ ลึกเข้าไปก่อนใจลงทุกที
เจ็บไปเจ็บมาทุกวัน ก็เลยหมด หมดกําลังจะเสียใจไปกว่านี้
อยากจะมีใครก็เชิญได้เลยเต็มที จะให้ช้ํา ช้ํา ไปกว่านี้ ไม่มีทาง
เจ็บไปเจ็บมาทุกวัน ก็เลยหมด
หมดกําลังจะเสียใจไปกว่านี้
อยากจะมีใครก็เชิญได้เลยเต็มที จะให้ช้ํา
ช้ํา ไปกว่านี้
ไม่มีทาง