Ποτέ μου δε φοβήσηκα, τα βλέμματα τα νήθηκα
αυτούς που μόνη την αυγή παραμιλάνε.
Στην αγκαλιά τους κρυφτήκα,
στην κόλαση τους ρίχτηκα,
εμένα οι λύκοι πριν με φάνε, μ' αγαπάνε.
Στην μοίρα
παραπάτησα και όσο κι αν προσπάθησα,
δε βρήκα μία νική.
Μην πεις πως δε σ' αγαπήσα,
για μια στιγμή σταμάτησα,
να φοβηθούν οι λύκοι.
Μην πεις πως δε σ' αγαπήσα,
για μια στιγμή σταμάτησα,
να φοβηθούν οι λύκοι.
Της Κυριακής φορέματα, παράξενα απογεύματα,
με φόντο την πλατεία.
Τα έβαζα, τα έβγαζα, στους ώμους μου σαν έβαζα,
δεν πάμε για λυπεία.
Στην μοίρα
παραπάτησα και όσο κι αν προσπάθησα,
δε βρήκα μία νική.
Μην πεις πως δε σ' αγαπήσα,
για μια στιγμή σταμάτησα,
να φοβηθούν οι λύκοι.
